Sylvia Caubergh

Stille, wederzijdse verbondenheid

Hoe ben je in het massagevak gerold?

Mijn eerste ervaring met massage was er één van pure eenvoud met diepe impact. Toen mijn, inmiddels volwassen dochter, nog een baby was, volgde ik een cursus babymassage met haar. Wat begon als een praktisch momentje van aanraken, groeide uit tot iets veel groters. Ik voelde hoe haar lijfje ontspande onder mijn handen en hoe haar ademhaling rustiger werd. Tegelijk merkte ik wat het met mij deed. Er ontstond een stille, wederzijdse verbondenheid en waarin woorden overbodig waren.
Die ervaring heeft bij mij een zaadje geplant.

Jaren later, maakte ik zelf een intens proces van verandering door. Na een periode van verlies, scheiding en overleven, koos ik bewust voor mijn eigen pad. Ik leerde omgaan met mijn sensitiviteit en zet deze kwaliteit nu in mijn werk in. Deze transformatie bracht me naar het werk dat ik nu met hart en ziel doe: het begeleiden van mensen in hun proces van heling, bewustwording en thuiskomen in zichzelf.

Wat vind je bijzonder aan het vak massagetherapie?
Masseren in het algemeen en een energetische massage in het bijzonder, helpen mij te gronden en thuis te komen in mijn eigen lijf. Als sensitief mens leef ik vaak met veel openheid naar de wereld om me heen. Massage brengt me terug naar binnen, naar rust en stilte. In die rust nodig ik ook de ander uit om te zakken, te voelen en weer contact te maken met zichzelf. Voor mij is dat de kern van aanraking: thuiskomen, in jezelf én in verbinding met de ander.

Wat wil je de studenten meegeven?
De kracht van een zachte aanraking.
Als docent begeleid ik studenten in het afstemmen op zichzelf, de ander en het energetische veld daartussen. Mijn massages nodigen uit tot vertraging, verstilling en voelen. Ik nodig je uit te leren vertrouwen op je intuïtie en de wijsheid van je handen.