Vandaag 11 november is het Sint Maarten. Vanavond mogen onze kinderen met zelfgemaakte lampionnen snoep ophalen. Ik ben al het hele weekend druk met een creatieve lampion; de kinderen verheugen zich voornamelijk op al het snoep dat ze gaan krijgen.

Dat snoep wordt in onze buurt verzameld en dan verdeeld. De kinderen mogen de helft houden; de andere helft gaat mee met de vrijwilligers van de Voedselbank.

 

Beschermheilige van masseurs en massagetherapeuten

Sint Maarten is namelijk bekend geworden met het delen van zijn mantel. Hij had zo’n grote rode cape en toen hij een naakte zwerver zag, bedacht hij zich geen moment en sneed met z’n zwaard de cape in tweeën. De helft voor de zwerver, de helft voor zichzelf. Dat was eigenlijk meer dan genoeg.

Nu ben ik niet christelijk opgevoed maar Sint Maarten is door deze actie wel een van mijn favoriete Sinten. Het is daarom dat ik op geheel persoonlijke titel Sint Maarten uitroep tot beschermheilige van masseurs en massagetherapeuten!

Want Sint Maarten gaat over delen maar niet alles weggeven. Ik stel me zo voor dat Jezus meteen zijn hele mantel had weggegeven. “Hier, neem alles maar! Ik draag het lijden wel.” Nee Maarten begrijpt de echte mening van delen. Namelijk het hoeft niet ten koste van jezelf te zijn. Van echt delen wordt iedereen beter. Delen is een win-win situatie. Ok, hij is z’n halve cape kwijt maar er is nog genoeg stof en hij krijgt de grote voldoening van iemand helpen.

Waarom dan de beschermheilige van masseurs en massagetherapeuten?

 

Mantelzorg

Ok, ik had me misschien beter moeten inlezen eerst want het woord ‘mantelzorg’ komt direct van deze actie af (vandaar het woord mantel). Ook palliatieve zorg komt van Sint Maarten want ‘pallum’ is Latijn voor mantel. Dus dan is Sint Maarten meer een beschermheilige van de (hele) zorg.

Maar ik zie om me heen en weet van mezelf dat het delen van Sint Maarten enorm over grenzen gaat. En dat is de grote uitdaging in ons vak. Veel (beginnende) masseurs durven niet de echte waarde van een massage te vragen, gaan veel langer door dan de afgesproken tijd en willen altijd nog iets geven.

 

Delen is iets anders dan geven. Delen is iets geven zonder er minder van te worden. Net zoals een goede massage de masseur/therapeut net zoveel geeft als de ontvanger. Wederkerigheid is een essentieel begrip in dit vak. En dan bedoel ik niet alleen de betaling.

Niet weggeven maar doorgeven. Dat is de uitdaging. Niet ten koste van ons eigen lichaam masseren maar ten faveure. We worden zelf ‘zen’ van het masseren. De oxytocine stroomt nog meer door onze aderen.

 

Palliatieve zorg

Meestal denken we bij palliatieve zorg aan zorg die wordt verleend aan ongeneeslijk zieke mensen maar dat is niet helemaal de juiste definitie. Die luidt: “Zorg gericht op verzachting of verlichting”.

Dus zorg bieden zonder dat iemand daar beter van wordt. Hier kun je dus als verzorgende geen resultaten ‘scoren’. Niet iemand beter kunnen maken maar er toch voor iemand zijn. Daar moet je stevig voor in je schoenen staan. Dat is toch wel een van de meest compassionele vormen van zorg. En ook al is er geen verbetering, heling of resultaat, de beloning is er toch. Het geeft enorm veel voldoening.

Compassie werkt niet alleen naar buiten toe. Je eigen hart wordt er minstens even warm van. En compassie kun je delen wat je wilt; je wordt er nooit armer van. Enkel maar rijker.

 

Fijne Sint Maarten