• Topbar

    • Sinds 1998
    • Massagetherapie & Lichaamswerk
    • 1000+ cursisten
    • Amsterdam, Bilthoven & Eindhoven
    • CPION & SKB geaccrediteerd

  • ‘Het karakter ‘Tai’, het eerste deel van Taiji (Tai chi) laat zich vertalen als ‘groots en alomvattend’.

    De lijnen bewegen verticaal en horizontaal en een krachtige, korte krul maakt het beeld compleet. ‘Tai’ is een sterk versimpelde weergave van een mensfiguur, armen en benen gespreid en met een duidelijke kern. Deze figuur is gevat in een open cirkel, met andere woorden; begrensd maar vrij. De gelijkenis met de Gulden Snede van Leonardo Da Vinci is indrukwekkend. Beiden symboliseren de optimale mens in zijn of haar universum.

    Tai chi of Taiji?

    De optimale mens is de kern van Taiji. Je oefent het lichaam in alle mogelijke richtingen, en elke spier, elke pees, het hele skelet, alles werkt samen om effectief te bewegen. Maar het verhaal is groter dan ons lichaam, want onze omgeving speelt een net zo belangrijke rol. Kontakt met de aarde, met andere woorden ‘stevig staan’, zorgt ervoor dat we onze bewegingen meer kracht kunnen geven, met minder moeite. De ruimte om ons heen geeft ons bovendien de vrijheid om te bewegen. Beweging en zwaartekracht samen creëren momentum, nog zo’n hulpmiddel om een beweging moeiteloos en effectief uit te voeren. De horizontale lijn in de kalligrafie reikt uit naar de buitenwereld, naar de mensen om ons heen. De verticale lijnen symboliseren onze plaats als mens tussen hemel en aarde. Met dit bewustzijn handelen we in verbondenheid met alles en iedereen, maar altijd vanuit onze eigen kern.

    Levensenergie
    Tai chi en qigong vinden beiden hun oorsprong in China. Qigong is op de eerste plaats een bewegingsleer gericht op het verbeteren van de gezondheid. Het woord ‘Qi’ betekent levensenergie; de energie die elk mens bij de geboorte heeft meegekregen. Qi circuleert door het hele lichaam, maar blokkades ofwel stagnaties (bijvoorbeeld in de vorm van stijve spieren en gewrichten) kunnen ervoor zorgen dat de circulatie belemmerd wordt, met ziekte als gevolg. Het doel van qigong is dat qi vrijelijk door het lichaam kan stromen en daarmee vrij inzetbaar is. Tai chi is van oorsprong een vechtsport en gaat over krijgerschap. Je oefent dus ook de kwaliteiten van een krijger zoals focus, standvastigheid, gemoedsrust, reactievermogen en efficiënt bewegen. Tai chi en qigong hebben veel raakvlakken en worden in lessen vaak door elkaar gebruikt.

    Voor masseurs

    Het belang van tai chi en qigong voor masseurs is tweeledig: Op de eerste plaats staat zelfzorg. Het ‘kennen’ van je eigen lichaam zorgt ervoor dat je jouw energie op een efficiënte en ‘veilige’ manier kan gebruiken in de praktijk als masseur. Optimaal gebruik van je lichaam vergroot het uithoudingsvermogen en helpt blessures te voorkomen. Op de tweede plaats staat de zorg voor de cliënt. Je leert werken vanuit rust en stabiliteit waardoor de cliënt opbouwende energie ontvangt. Omgekeerd kan het gebeuren dat je als masseur eigen stress overbrengt op de cliënt. Ook train je af te stemmen op de cliënt, met name vanuit de technieken van tai chi. Vanzelfsprekend helpt dit bij het bepalen van de diagnose en behandeling.

    Elvira Trienekens

    Mijn werkgebied beweegt zich tussen kunst en martial arts. Tai chi (Taiji) betekent voor mij ‘mindfulness in beweging’, ofwel een speelse en ongedwongen vorm van mindfulness. De samensmelting tussen Tai chi en kunst vind ik in kalligrafie, waarbij de lijn op het papier (of in het zand!) een logisch gevolg is van de beweging. Aan de Adelaarstraat 13 in Utrecht, ben ik op vrijdagavond te vinden als docent in de Dojo. Daarnaast geef ik privé-lessen, lessen Tai chi voor masseurs en Tai chi bij gezondheidsklachten, en ben ik werkzaam als life-coach.

    Ademen; het gaat vanzelf, maar niet vanzelf goed…

    Ademtherapie? Ademen gaat toch automatisch? Elk leven begint met een inademing en eindigt met een uitademing. Daar is geen uitzondering op; elk leven eindigt met een zucht: uitademing. Ademen is zo basaal verbonden met het leven dat je ademhaling ook iets over je zegt. Adem je diep of zit je ademhaling hoog? En in welke situaties verandert dit? Krijg je bijvoorbeeld nog wat adem binnen als je voor 1000 man met een microfoon voor je neus staat?  Als masseur heb ik heel veel mensen gemasseerd waarbij het echt een klus was om enige ademhaling in het lichaam te zien. Zo oppervlakkig dat er niets beweegt. En als je dan vraagt om dieper te gaan ademen dan halen ze bijna overdreven een paar keer diep adem en vallen daarna weer terug in hun oude patroon.

    Bewust ademen

    Adem is een van de belangrijkste schakels in ons lichaam, we ademen gemiddeld 15.000 keer per dag. Als de ademhaling niet in orde is, resulteert dit niet alleen in meer spanning of verminderde resultaten tijdens inspanning maar kan ook een restrictie in het ademsysteem pijn en verkramping op andere plaatsen in ons lichaam opleveren. Je ademhaling is een prachtig middel om het nu bewust te ervaren. Als je inademt gaat je middenrif naar beneden en vullen de longen zich met  zuurstof. Bij de uitademing ontspant alles weer en kunnen afvalstoffen het lichaam verlaten. Bewust ademen wordt vaak tijdens het mediteren gebruikt. Je ademt altijd. Daardoor is het een effectieve manier om je bewust te maken van het nu.  Dat kan onder meer door de bewegingen in je lichaam te voelen als je in- en uitademt.

    “If I had to limit my advice on healthier living to just one tip, it would be simply to learn how to breathe correctly.”

    Andrew Weil

    Ademen betekent leven. Vanaf je eerste inademing tot je laatste uitademing. Zuurstof gaat via je longen en bloedvaten naar je hart en wordt dan razendsnel door je hele lichaam getransporteerd. Elke cel van je lichaam wordt zo met zuurstof gevoed. Ademen, ook de longen, staan voor levensenergie, voor aanwezig zijn en voor ruimte innemen. De manier van ademen is gekoppeld aan je gemoedstoestand. Als je gespannen bent, dan adem je vaak hoger en minder diep. Je krijgt dan in het algemeen minder zuurstof binnen dan als je meer ontspannen bent. Als er spannings- of stressklachten zijn , maar ook bij aandoeningen als astma, COPD of hyperventilatie kan de ademhaling minder effectief worden.

    Ademtherapie als ingang
    Disfunctioneel ademen betekent dat iemand een hoge versnelde borstademhaling heeft, waardoor te veel spieren in het nekgebied aanspannen. Het kan tevens lijden tot hoofd, nek, schouder en rugklachten. Door deze manier van ademen raakt iemand ook teveel koolzuur kwijt, een hoge borstademhaling en te weinig koolzuur in je bloed kunnen diverse klachten veroorzaken.  Zoals vermoeidheid, chronische hoofdpijn, koude handen en voeten, overmatige spanning in het lichaam en onrustige gevoelens.
    Je ademhaling is direct verbonden met je gemoedstoestand, je overlevingsmechanisme en je emoties. Logisch dat ademtherapie en het werken met de ademhaling een helende functie kan hebben. Ademtherapie is er in vele soorten en maten. Als massagetherapeut kun je ook heel goed met ademhaling werken. Met mindfulness massage wordt met de adem gewerkt maar ook de cursus ademwerk en massage is een prachtige methode om ademtherapie en aanraking te combineren.

    De adembeweging
    Bij rustige ademhaling wordt de borstholte vergroot: de ribben worden naar voren en omhoog getrokken, en het middenrif wordt minder bol. Door die verruimende beweging wordt ongeveer een halve liter lucht naar binnen gezogen. Bij grote inspanning, zoals bij het hardlopen, gaat de ademhaling sneller en dieper. De hoeveelheid lucht die dan met één diepe teug naar binnen komt, kan wel tot vier liter stijgen. Als de spieren dan weer verslappen, veert de borstkas weer terug in haar oorspronkelijke stand en krimpt de long in elkaar: de lucht wordt uitgeademd. Inademing is een actief proces, uitademing volgt (bij rustige ademhaling) door de terugverende kracht van de thorax en de long zelf.
    Niet àlle lucht kan worden uitgeademd: zelfs na een diepe uitademing blijft er altijd lucht in de longen achter, ongeveer 1,5 liter (het eindexpiratoir volume). Per minuut haalt een volwassen mens in rust ongeveer twaalf tot zestien keer adem. Per dag passeert zo’n 10.000 liter lucht onze luchtwegen, op weg naar de longen. In een gemiddeld mensenleven vullen de longen zich zo’n 500 miljoen keer.

    Ademhalingscentrum
    Ademhalen is meestal onbewust, we hoeven nooit te denken: ik moet ademhalen. Ook ’s nachts gaat het proces gewoon door. (Er bestaat een aandoening waarbij dit niet het geval is: Ondine’s vloek). Anders dan bij de hartslag, kunnen we de ademhaling echter wel bewust een poos onderdrukken of extra ademhalen. In de hersenstam bevindt zich het ademhalingscentrum. Dit centrum reguleert op basis van de koolzuurconcentratie in het bloed de ademhaling en houdt zo het koolzuurgehalte in het bloed vrijwel constant. Daarmee wordt tegelijkertijd de zuurstofconcentratie in het bloed op peil gehouden.

    Dyspneu

    Als de ademhaling door ziekte bemoeilijkt is, ontstaat een benauwdheidsgevoel dat door artsen dyspneu wordt genoemd. Dit benauwdheidsgevoel is het gevolg van een verhoogde koolzuurconcentratie en/of een verlaagde zuurstofconcentratie in het bloed. De longen kunnen de koolzuurconcentratie niet meer op het juiste peil houden. Er komt dan een extra aantal hulpspieren in actie.
    Om de werking van die spieren te vergemakkelijken, ziet men benauwde mensen dikwijls rechtop in bed zitten, steunend op de armen. Buiten adem raakt men als het tempo van in- en uitademing niet is aangepast aan de inspanning, waarbij veel koolzuur wordt geproduceerd dat door de longen niet snel genoeg kan worden afgevoerd. In de meeste gevallen passen onze ademhalingsorganen zich vanzelf aan, maar voor sommige activiteiten (zingen bijvoorbeeld) is een aparte ademhalingstechniek nodig.

    Stefan van Rossum

    Over de schrijver
    Cheryl Burleson zit in het laatste jaar van de opleiding massagetherapeut. Vanuit haar persoonlijke ervaring heeft ze gekozen om te onderzoeken of en zo ja welk effect massagetherapie heeft op verpleegkundigen op de intensive care afdeling.



    Ziekenhuis
    In 2019 was ik na een acute opname een aantal weken te gast in het ziekenhuis. Wat mij tijdens mijn verblijf opviel was dat de verpleegkundigen nauwelijks tijd hadden om hun taken uit te voeren, laat staan een (kort) gesprek te voeren met hun patiënten. Zo waren ze bijvoorbeeld bezig met het toedienen van medicatie, het controleren van een wond of het verschonen van verband om onderbroken te worden door een telefoon, pieper of een collega die voor hun neus stond, omdat ze ergens anders moesten bijspringen. Om maar te zwijgen over de administratieve handelingen die ook nog gedaan moesten worden. Waar mogelijk heb ik met de diverse verpleegkundigen die mij kwamen verzorgen, gesprekken gehad over hun werkdruk, en wat ik dus waarnam was enkel het tipje van de sluier. Echt tijd voor contact met hun patiënten hadden ze niet; er was geen tijd voor de mens achter de patiënt, en dat misten ze.

    Verpleegkundigen

    Ditzelfde beeld zag ik toen mijn broer plotseling op de intensive care belandde, bij mijn moeder vorig jaar in het verpleegtehuis en weer toen ik in november op de eerste hulp mocht inchecken en in januari van dit jaar geopereerd werd. Ook de verhalen van mijn beste vriendin die in de zorg werkt, vertellen hetzelfde verhaal. De werkdruk voor verpleegkundigen was al enorm voor de corona pandemie, en is alleen maar erger geworden. Het onderwerp is dus zeer actueel. Als massagetherapeut kan ik een bijdrage leveren om de stress bij verpleegkundigen te helpen verlagen. Ik wil dit graag doen, al was het enkel omdat ik elke keer dat ik te gast was een hele goede verzorging heb mogen ontvangen.

    massage zorgpersoneel
    Cheryl Burleson aan het masseren

    Achtergrond en methode
    Personeel is de meest waardevolle activa van elke organisatie. Eén van de factoren die van invloed zijn op de prestaties in organisaties is werkstress. Werkstress veroorzaakt een breed scala aan problemen, zoals psychische klachten, ziekteverzuim, vermindert werkplezier, lagere productiviteit en lichamelijke klachten. Stress vermindert de productiviteit van een werknemer, verhoogt het ziekteverzuim, kost de werkgever en de samenleving veel geld; het is dus een kostbaar probleem. Uit verschillende studies is gebleken dat een derde van beroepsbevolking in ontwikkelde landen te maken heeft met werkstress en dat dit aantal hoger is in ontwikkelingslanden. Het percentage van werknemers met werkstress is hoger in de gezondheidszorg in vergelijking met andere beroepsgroepen. Het beroep van verpleegkundige is het meest stressvolle beroep in de gezondheidszorg.

    Hoge werkstress

    Verschillende studies naar het effect van stress op de gezondheid van verpleegkundigen. In deze studies worden onder meer de volgende factoren genoemd als oorzaak van de hoge werkstress onder deze bevolkingsgroep: onvermogen om taken uit te voeren, toename van foutenpercentage, vermindering van de kwaliteit van verpleegkundige zorg, ontevredenheid over het werk en het verlaten van het beroep. De zware werkdruk verhoogt het stressniveau en kan leiden onder andere leiden tot burn-out, ontevredenheid over het werk en psychosomatische klachten en het leven en de veiligheid van patiënten in gevaar brengen. Naar schatting is 1 op de 5 verpleegkundigen van plan hun baan op te zeggen binnen 5 jaar als gevolg van de hoge werkstress.

    Verenigde Naties

    De Verenigde Naties beschouwt werkstress als een moderne ziekte van de eeuw en een grote bedreiging voor de gezondheid, en de Wereldgezondheidsorganisatie heeft het uitgeroepen tot een wereldwijde pandemie. Een klinische studie om het effect van massagetherapie op verpleegkundigen te bepalen werd uitgevoerd bij 66 mannelijke en vrouwelijke verpleegkundigen die in 2013 op intensive care-afdelingen (dialyse, ic en CCU) van de Isfahan University of Medical Sciences in Iran werkten.

    Intensive Care

    Vanwege de stressvolle omgeving vanwege de complexiteit en het dynamische karakter is er gekozen voor verpleegkundigen op intensive care-afdelingen. Stressoren zijn onder andere de werkrelatie tussen de verpleegkundigen en andere teamleden in de gezondheidszorg, communicatie en gesprekken met de patiënt, de hoge kennis en vaardigheden die nodig zijn om op een intensive care-afdeling te werken, de hoge werkdruk, de noodzaak om snel te reageren op situaties en de zware verantwoordelijkheid die voortvloeit uit de zorg voor de patiënten. Ook zijn andere bronnen van stress zoals management- of leiderschapsstijl, professionele conflicten en emotionele bagage ook van invloed.


    Wegens de aard van hun beroep worden verpleegkundigen op intensive care-afdelingen stelselmatig blootgesteld aan een zeer hoge werkdruk. Het handhaven van een gezond verplegend personeel, in de eerste plaats als mensen en ten tweede als individuen die de gezondheid en welzijn van anderen in de samenleving bewaken, is van groot belang voor ons allemaal. De onderzoeker van deze studie hoopt stappen gezet te hebben om de stress van verpleegkundigen te verminderen, hun productiviteit te verhogen, het behoud van verpleegkundig personeel en de kwaliteit van de zorg van patiënten op intensive care afdelingen te verbeteren. Deelnemers werden willekeurig verdeeld in experimentele en controlegroepen. De Occupational Stress Inventory (OSI) (Osipow en Spokane, 1987) werd door de beide groepen voor, onmiddellijk na en 2 weken na de interventie ingevuld. Deelnemers van de experimentele groep ontvingen 2 keer per week gedurende 4 weken een Zweedse massage van 25 minuten.


    Massagetherapie om stress te verminderen
    Massagetherapie is een niet-farmaceutische methode om stress te verminderen. Het heeft gunstige fysiologische effecten zoals verwijding van bloedvaten, verhoogde huidtemperatuur en lichaamsontspanning, verbetering van de lymfe- en veneuze bloedsomloop en stimulatie en genezing van bindweefsel. Ook bevordert massage het psychosociaal welzijn en zorgt het voor stressvermindering, en wordt het vaak gebruikt om angst en pijn te verlichten. Studies tonen aan dat massage op de werkplek een geschikte manier is om stress te verlichten. Zo suggereerde een studie bijvoorbeeld dat medewerkers die gedurende 8 weken 2 keer per week 20 minuten massage kregen, lagere niveaus van angst en slaapstoornissen rapporteerden en de bloeddruk en hartslag van deze medewerkers verlaagden. In een analyse van 37 massagetherapiestudies, waarbij 1802 deelnemers betrokken waren, wan wie 795 massagetherapie kregen en 1007 patiënten niet, werden significante verschillen waargenomen tussen de behandelingsgroepen. Bovendien hadden deelnemers die massage hadden gekregen minder last van angst, een lagere bloeddruk en hartslag. Deze resultaten gaven aan dat massagetherapie een krachtig hulpmiddel kan zijn voor onmiddellijke, effectieve veranderingen in de algemene gezondheid.


    Conclusie van de studie
    Als niet-invasieve en niet-farmaceutische methode kan massagetherapie effectief ingezet worden om het stressniveau van verpleegkundigen op intensive care-afdelingen te verlagen, de geestelijke gezondheid te bevorderen en afname van de kwaliteit van het werk te voorkomen.


    Bron
    Fateme Nazari, Mojtaba Mirzamohamadi, and Hojatollah Yousefi – The effect of massage therapy on occupational stress of Intensive Care Unit nurses
    Iran J Nurs Midwifery Res. 2015 Jul-Aug; 20(4): 508–515
    doi: 10.4103/1735-9066.161001

    In 2021 wonnen David Julius (1955) en Ardem Patapoutian (1967) de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde 2021. De Nobelprijs voor massagetherapie bestaat natuurlijk (nog) niet.
    Maar het onderzoek waarmee ze deze prijs wonnen heeft wel heel veel te maken met het werk wat masseurs en massagetherapeuten uitvoeren.
    “Volgens het Nobelprijscomité hebben zij ‘één van de geheimen van de natuur ontrafeld’, doordat nu op moleculair niveau bekend is hoe mensen warmte, kou, pijn en aanraking kunnen voelen. En hoe deze prikkels worden omgezet in een elektrisch signaal naar de hersenen, aldus Medisch Contact.


    Capsaïcine
    Julius ontdekte een ionkanaal (TRPV!) in de vorm van een donut. Het gat (midden in de donut) kan openen naar gelang er meer of minder warmte wordt ervaren. Er komen dan ionen de cel in die vervolgens een signaal sturen naar het ruggenmerg.
    De warmtesensor is ontdekt door middel van capsaïcine, het stofje wat in peper zit en het zo heet maakt. Jaren geleden mocht ik een demonstratie geven voor Nivea die een moderne variant op de tijgerbalsam had ontwikkelt met capsaïcine. Hiermee wordt de huid heet of eigenlijk als heet ervaren. Daar leerde ik als jonge ‘wetenschapper’ dat je met handen wassen heel snel stukjes hand vergeet; mijn ogen brandden uit m’n kassen.


    Aanraking
    Patapoutian ontdekte de druksensoren, Piezo 1 en 2 genoemd (Piezo is Grieks voor druk). Hij ontdekte dat als de zenuwcellijn wordt aangeraakt, deze een elektrisch signaal afgeeft net als de warmtesensor.
    Hier komt de wetenschap dus direct onze dagelijkse ervaring binnen want door deze structuren voelen we dus druk en warmte en zie je eigenlijk al op celniveau hoe de mens reageert op een massage. Vanuit het holistische uitgangspunt ‘zo in het groot, zo in het klein’ is het opmerkelijk te zien dat de celstructuren bij warmte openen en bij koude sluiten. Net zoals de hele mens zich bij warmte opent en bij kou sluit. En qua beleving maakt het dan voor de mens niet uit of dat fysieke of gevoelswarmte is.


    Pijn als signaal
    “Deze ontdekkingen dragen bij aan de ontwikkelingen op het gebied van pijnbehandeling.” Met de kennis kunnen nieuwe behandelmethodes ontwikkeld worden. “Het zijn uiterst belangrijke en grondige ontdekkingen”, aldus Thomas Perlman van het Nobelprijs-comité.
    Mooi onderzoek dus en direct vertaalbaar naar onze massagetafels. De geneeskunde gaat verder onderzoeken of hiermee ontstekingen kunnen worden onderdrukt; lees de ervaringen van ontstekingen. Men wilde kijken of je de warmte van een ontsteking kunt onderdrukken, maar de proefpersonen kregen allemaal koorts omdat het lijf geen temperatuur meer kon houden. Maar eens te meer bleek dat als je de signalen van een klacht weghaalt, de klacht zelf niet verdwijnt.
    Daar kan de geneeskunde weer een hoop leren van massagetherapie. Dus over enkele jaren: De Nobelprijs voor massagetherapie gaat naar…….!!

    Link naar de toelichting van de Nobelprijs.

    Astrid de Mooij is student van de opleiding Massagetherapeut en schreef een uitgebreid artikel over neuropatische pijn en massage. Neuropathische pijn is een vervelende aandoening die geregeld voorkomt. Veel mensen die aan neuropatische pijn lijden hebben vaak een lang traject van zorgverlening geraadpleegd zonder succes. In dit artikel lees je onder andere wat je als massagetherapeut kunt doen met deze aandoening.


    Neuropatische pijn (NPP) is zenuwpijn die chronisch wordt als je langer dan 3 maanden dezelfde klacht hebt. Je hoort vaak van mensen met chronische pijn dat ze ermee moeten leren leven of dat het tussen de oren zit wat weer veel opstand en boosheid geeft. Wist je dat zeker 20% van de mensen van 18 jaar en ouder last heeft van chronische pijn. En vaak is de pijnschaal van 0 (geen pijn) tot 10 (ernstige pijn) 8 of hoger (Visual Analogue Scale VAS). Zeker 60% ondervindt dagelijks beperking door deze last.

    Nu is er ook nog onderscheid te maken tussen acute pijn en chronische pijn. Acute pijn heeft een reversibele oorzaak. Wanneer je bijvoorbeeld je been gebroken hebt, wordt deze in het gips gezet, en na een tijd rust en oefeningen kan het been weer functioneren. Bij chronische pijn is het een ander verhaal.

    Chronische pijn is door de continue pijnstimulus onder te verdelen in nociceptieve pijn (weefselpijn), neuropatische pijn (zenuwpijn), pijn van psychologische oorsprong en een combinatie van deze drie (mengpijn). De definitie volgens de International Association for the Study of Pain (IASP):

    Pijn is een onaangename sensorische en/of emotionele ervaring die al dan niet verband houdt met actuele of potentiële weefselbeschadiging, of wordt beschreven in termen van een dergelijke beschadiging.

    Of het nu acute of chronische pijn is, pijn is altijd subjectief en wordt door iedereen anders ervaren.

    Meer onderwijs in pijn.

    In november 2010 heeft prof. Dr. Frank Huygen, anesthesioloog en pijnspecialist in het Erasmus MC, de Regieraad Kwaliteit van Zorg, om een forum verzocht. Dit omdat chronische pijn in vergelijking met andere chronische aandoeningen veel vaker voor komt. Het kost de patiënt veel kwaliteit van leven en de maatschappij veel geld. Pas 10 jaar terug is hierover gesproken. Chronische pijn is heel lang niet serieus genomen en wordt door de International Classification of Diseases (ICD) niet erkent als ziekte. Hierdoor is deze pijn eigenlijk altijd onderschat geweest. In Nederland wordt zelfs gedurende de gehele verpleegkundige opleiding slechts 0-15 uur in pijn onderwezen. Je begrijpt dat er nog steeds onvoldoende kennis is over chronische pijn en over de behandeling hiervoor. Mensen komen gemiddeld bij 6 verschillende behandelaars. Deze nemen soms door deze onwetendheid de verkeerde stappen, waardoor het herstel van de pijn uitgesteld wordt of zelfs niet meer mogelijk is.

    neuropatische pijn

    Hoe ontstaat neuropatische pijn.

    NPP is een aandoening aan de perifere zenuwen die verbindingen vanuit het centraal zenuwstelsel leggen van en naar de organen en weefsels. Dus verantwoordelijk voor het gevoel (sensibel) en beweging (motorisch) welke overal in het lichaam zitten. Het perifere zenuwstelsel ligt buiten het centraal zenuwstelsel, welke bestaat uit de grote hersenen, kleine hersenen en het ruggenmerg.

    De zenuwen in ons lichaam geven prikkels door aan de voorste kwab in onze hersenen waardoor we bijvoorbeeld kunnen ruiken en zien, maar ook pijn waarnemen. Dit heet het somatosensorisch systeem. Een pijnprikkel betekent eigenlijk gevaar, een waarschuwing dat er iets aan de hand is. Als dit aangetast en/of verstoort is en de pijnprikkel niet acuut (tijdelijk) is, noemen wij dit neuropathie. Afhankelijk van de aard van de aangedane zenuw kan neuropathie het bewegen, de waarneming of de autonome functies (onwillekeurig, dus bijvoorbeeld de beheersing van een orgaan zoals de blaas) verstoren.

    De pijninformatie (de prikkel) wordt via de zenuwbanen doorgegeven aan het ruggenmerg en tenslotte aan de hersenen. De hersenen verwerken de lichamelijke informatie en nemen de prikkel waar en reageren hierop. Dit kan met reflexen, maar ook met onder andere tintelingen. En aangezien de hersenen tussen de oren zitten, zit pijn inderdaad ook tussen de oren. Alleen niet op een vrijwillige basis. Er is ook vaak door onvoldoende informatie de angst dat mensen denken dat je de pijn verzonnen hebt. Maar er wordt pijn ervaren, dus de pijn is er! Doordat de nociceptoren uitgeput raken, wordt de pijnprikkel niet meer gefilterd en voel je daadwerkelijk pijn.


    Acute pijn is belangrijk voor het lichaam om ons te waarschuwen dat er iets in ons lichaam niet in orde is. Chronische pijn heeft die functie niet meer, en is ook niet gevaarlijk voor het lichaam, alleen maar heel vervelend.

    Lees de rest van dit artikel op de site van Astrid de Mooij, klik hier.

    Aanraken is van levensbelang

    Keizer Frederik II was een Duitse vorst (1194-1250). Hij werd gezien als een zeer wijs man. Zijn bijnaam was ‘stupor mundi’ oftewel verbazing van de wereld. Er wordt gezegd dat hij 6 talen vloeiend sprak en hij was geïnteresseerd in kunst, filosofie en wetenschap. Frederik II was benieuwd welke taal de mens zou spreken als deze niet beïnvloed zou worden door zijn/ haar omgeving. Hij vroeg zich af welke taal kinderen zouden spreken als ze niet door hun omgeving zouden worden opgevoed met een bepaalde taal.

    Om dit te onderzoeken zorgde hij ervoor dat een aantal baby’s bij hun ouders werden weggehaald. Die baby’s werden in een aparte ruimte gezet waar ze alleen de hoogstnodige zaken kregen toegediend; eten en verschoning. Dan moesten de verzorgers weer weg, zonder een woord te spreken of contact te maken. Zouden de peuters Hebreeuws gaan praten? Of Latijn? Of gewoon Duits? Wat was de oudste, oorspronkelijke taal van de mens?

    Ze kwamen er niet achter. Alle kinderen gingen met deze ‘opvoeding’ dood door een gebrek aan fysieke aandacht, contact en genegenheid. En na enkele jaren van experimenteren werd het onderzoek gesloten! Het is een schrijnend voorbeeld van de noodzaak van aanraking. Vooral als we net geboren zijn is fysiek contact onontbeerlijk.

    We vergeten graag dat we ook zoogdieren zijn. Wezens met specifieke natuurlijke overlevingsmechanismes. Lukt het niet om aan die ‘eisen’ te voldoen dan hebben we ons eerste trauma te pakken.

    Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Frederick_II_and_eagle-e1447059780690.jpg

    Gestatie

    Als mensen zijn we na onze geboorte nog lang niet af. De meeste zoogdieren kunnen direct na de geboorte lopen en zelfs rennen, maar wij zijn nog maar op de helft. Een zwangerschap bij de mens duurt gemiddeld 266 dagen. Bij een leeuw is dat 105 dagen en bij een chimpansee 231 dagen. Een chimpansee is overigens op 11 jarige leeftijd volgroeid en wordt gemiddeld 35; de mens is volgroeid rond zijn twintigste jaar en wordt gemiddeld 75.

    De reden dat we nog niet af zijn en toch al geboren worden heeft met de omvang van ons lijf en de omvang van het geboortekanaal te maken. Als we in de baarmoeder zouden blijven zitten totdat we volgroeid zijn, komen we er nooit meer uit. Of de anatomie van de vrouw zou drastisch moeten veranderen.

    We hebben (opvallend genoeg) nog precies 266 dagen nodig voordat we enigszins zelfstandig kunnen voortbewegen en tot die tijd zijn we vooral op onze moeder aangewezen. Gelukkig voor de kleine is het voor de moeder moeilijk om gedurende deze periode opnieuw zwanger te worden. Je zou eigenlijk de zwangerschapsperiode moeten zien als een interne en externe zwangerschap: uterogestatie en exterogestatie.

    aanraking

    Ongelikte beer

    Voor zowel baby als moeder is het essentieel om zoveel mogelijk huid op huid contact hebben. Denk maar aan de chimpansees of kangoeroes waarbij de jongeren vastgeklampt aan de moeder blijven hangen. De baby ontwikkelt hierdoor de tastzin en proproceptie. Veel zoogdieren likken na de geboorte hun jongen schoon. Tenminste, wij mensen menen te zien dat de moeder de baby aan het schoonlikken is, maar dieren hebben volgens mij niet zo’n sterk besef van vies of schoon. Nee, het likken heeft vooral een stimulerende functie voor de huid.

    Likkende beer

    De oude Romeinen dachten zelfs dat de moederbeer die de eerste weken continue haar jong likt, met dit likken de babybeer kneed en boetseert in een echte beer. Als het kleintje is geboren lijkt het nog een vormloos wezentje namelijk en pas na enkele weken lijkt het op een beertje. Wordt de babybeer niet gelikt, dan is het een ongelikte beer.

    Wiegen

    Wij voeden onze kinderen iets afstandelijker op en plaatsen het in een wieg. Als het nog een beetje geluk heeft, komt het in een Maxi cosi dat heen en weer kan wiegen. Zo wordt het hangen op de armen van de volwassene nog enigszins nagebootst. Ook dat wiegen heeft weer een bijzondere functie. Zelfs als volwassenen dommel je snel in slaap als je gewiegd wordt. Bij massage(therapie) wordt het wiegen ook gebruikt om mensen tot rust te brengen.

    Laat je aanraken!

    Al met al worden we direct na onze geboorte dus maar magertjes aangeraakt als je het vergelijkt met andere dieren. En dat is nog het moment dat we het meest worden aangeraakt in ons hele leven! Laat staan als we volwassen worden. De volwassen kat van mijn moeder gaat gewoon zonder enige gene languit op schoot liggen maar dat zou ik als volwassen mens niet durven.

    Nee ik zou maar een afspraak maken bij de masseur.

    Stefan van Rossum

    Wat is ME/ CVS?

    ME/CVS is een complexe multisysteem-ziekte waarbij sprake is van ontstekingen in de hersenen en het ruggenmerg, die gepaard gaan met spierpijn, ernstige vermoeidheid en overige klachten. Het heeft gevolgen voor het functioneren van de diverse delen van de hersenen en daardoor ook voor andere lichamelijke systemen, zoals het immuunsysteem en het cardiovasculair systeem (hart en bloedcirculatie), de energievoorziening en de hormoonproductie. ME & CVS zijn twee namen die worden gebruikt voor een diverse patiëntengroep met grotendeels dezelfde klachten. Al jaren is er discussie over of deze twee groepen aan dezelfde ziekte lijden. Bij onderzoek zit dat vanzelfsprekend in de weg. Hierover later meer.

    ME staat voor Myalgische Encefalomyelitis, wat zoveel betekent als met spierpijn gepaard gaande ontstekingen van ruggenmerg en/of hersenen. CVS is kort voor Chronisch Vermoeidheid Syndroom. Over deze naam is de laatste jaren veel te doen, omdat de naam suggereert dat het alleen of vooral om vermoeidheid zou gaan, wat natuurlijk niet zo is. De vermoeidheid is net als bij de ME een symptoom en niet de ziekte zelf.
    Er worden allerlei nieuwe suggesties gedaan voor een nieuwe naam, maar daar is nog geen consensus over. De naam die het meest genoemd wordt is Systemic Exertion Intolerance Disease (SEID) die duidelijk een relatie aanduidt tussen de vermoeidheid en activiteit. (zie symptomen en diagnose). Het verschil zit hem volgens het ME/CVS centrum in, dat ME ‘ineens’ en naar aanleiding van een infectie met een virus of infectie, bijvoorbeeld het Epstein-Barrvirus (pfeiffer), wordt getriggerd. Bij patiënten met CVS is het ziektebeeld geleidelijk ontstaan en zonder aanwijsbare oorzaak. Het ziektebeeld, de diagnose en de gevolgen voor de patiënten en hun omgeving zijn hetzelfde en daarom worden ze in 1 adem genoemd als 1 patiëntengroep.

    In 1969 heeft de World Health Organization(WHO) ME al opgenomen in de Internationale Classificatie van Ziekten als postvirale hersenaandoening. In Nederland heeft het tot december 2020 (!) geduurd voor het ministerie van VWS ME erkende als bestaande ziekte. Het Zorg Instituut Nederland is dus ook pas dit jaar begonnen aan een nieuwe richtlijn voor de behandeling van ME/CVS. Nederland loopt (samen met Scandinavië) dus ongeveer 50jaar achter op de rest vd wereld.

    Symptomen

    De symptomen van ME/CVS zijn onder andere: 

    • Ernstige vermoeidheid
    • Spierzwakte en spierpijn
    • Moeite met aandacht en concentratie (mist ih hoofd)
    • Keelpijn (vaak opgezette lymfeklieren id keel)
    • Hoofdpijn, duizeligheid
    • Vaak laag-normale B12-waardes
    • Slechte weerstand
    • Diverse ontstekingen
    • Overgevoeligheid voor licht & geluid
    • Inspanningsintolerantie/ PEM – Post Exertionele Malaise
    • Orthostatische Intolerantie
    • Niet-verkwikkende slaap
    • Lage Hartslag variabiliteit
    cvs

    De meeste symptomen hierboven spreken voor zich. De vetgedrukte symptomen verdienen echter misschien wat meer toelichting.

    Post Exertionele Malaise of PEM, betekent dat een kleine inspanning, een buitenproportionele verergering van de klachten teweegbrengt. Een wandelingetje naar de supermarkt met als plan om daarna met een vriendin samen te koken, kan in de war geschopt worden door een kleine wegopbreking, waardoor de route ineens 500m langer is. Het effect van die extra (kleine) activiteit kan een ‘PEM’ triggeren, wat betekent dat de symptomen ineens drastisch verergeren en de patiënt de rest van die dag en de dag erna misschien met pijn op bed moet liggen en geen licht en geluid meer verdraagt. Gezellig samen koken, gaat dan dus ineens écht niet meer. En even ‘een nachtje goed slapen’ helpt dan niet.

    Orthostatische Intolerantie betekent dat de patiënt klachten ervaart bij het rechtop staan, die verdwijnen zodra hij gaat liggen. De patiënt kan licht in het hoofd worden, misselijk, buikpijn krijgen of ineens overvallen worden door ernstige moeheid.

    Ernst

    De ziekte is er niet echt in verschillende soorten, maar de ernst van de ziekte varieert wel heel sterk. Sommige mensen, zoals ik, kunnen naar verloop van tijd, door aanpassingen in leef-ritme en voeding etcetera, redelijk goed functioneren en parttime werken of studeren. Maar zij die het in ernstige vorm hebben, kunnen niet lopen of praten en/of ze zijn zo gevoelig voor licht en geluid dat ze met een noise canceling koptelefoon, oordoppen en oogmasker op in een donkere kamer in bed liggen en 24/7 verzorging nodig hebben. Deze patiënten zie je dus NOOIT buiten. Realiseer je dat je een patiënt met ME/CVS altijd op 1 van de betere dagen ziet. Op een slechte dag zal naar school of werk gaan, ook bij milde ME, niet lukken. Daarmee is het een érnstig invaliderende en isolerende ziekte.

    cvs

    Diagnose

    The Institute Of Medicine in de VS heeft in 2015 een lijst met diagnosecriteria samengesteld, die wereldwijd steeds meer gebruikt wordt om de diagnose te stellen. De belangrijkste daarvan zijn:

    • Een significante daling van het algemene functioneren van de patiënt, die gepaard gaat met ernstige vermoeidheid. Deze vermoeidheid mag niet al levenslang aanwezig zijn in de patiënt en mag niet veroorzaakt worden door voortdurende excessieve inspanningen;
    • Post-exertionele malaise (PEM) of inspanningsintolerantie;
    • Een niet verkwikkende slaap. Ook na een langdurige nachtrust voelt de patiënt zich niet uitgerust;
    • Vermindering van het cognitieve functionerenen/of orthostatische intolerantie;
    • De verschijnselen houden tenminste zes maanden aan.

    Omdat de diagnose nog niet door middel van een bloedtest of scan aan te tonen is, kampen veel patiënten met ongeloof in hun omgeving. Ook van hun partner of familie en vrienden. Dat is een extra stressor wat de klachten aanzienlijk kan verergeren.

    Oorzaken

    De onderzoeken die tot nu toe zijn gedaan wijzen vooral op een overactief immuunsysteem als gevolg van het niet herstellen van besmettingen met virussen of bacteriën, zoals bijvoorbeeld met het Epstein-Barrvirus, het Enterovirus, Humaan herpesvirus Cytomegalovirus30, Parvovirus B. Vooralsnog is niet 1 virus of bacterie bij alle ME-patiënten terug te vinden.

    LONG-Covid

    Bij de LONG-Covid patiënten waar we nu veel over horen, hebben we het overduidelijk over het niet herstellen van een besmetting met het Covid-19 virus én over dezelfde klachten, inclusief de PEM, waarbij de klachten dus exponentieel verergeren zodra ze iets ‘teveel’ gedaan hebben. Recente onderzoeken bevestigen het verband tussen COVID en dysautonomie (ontregelingen van het autonome zenuwstelsel), waarmee de link tussen ME/CVS en Long Covid aangetoond is. Het is heel natuurlijk heel vervelend dat de patiëntengroep daardoor zo ontzettend groeit, maar het kan het onderzoek naar behandelingen en genezing misschien wel helpen bespoedigen.ONG

    “De LONG-Covid patiënten waar we nu veel over horen, hebben voor een groot deel dezelfde klachten.”

    Onderzoeken

    In de Internationale Concensus Criteria wordt gesproken over de verwarring omtrent het door elkaar gebruiken van ME en CVS en het onder 1 noemer plaatsen van zo’n grote diversiteit aan patiënten. De klachten van CVS-patiënten kunnen namelijk ook te wijten zijn aan depressies of andere (eveneens serieuze) aandoeningen. Het onder dezelfde paraplu scharen van deze patiënten leidt tot te veel onduidelijkheid en komt onderzoek naar en behandeling van ME daardoor niet ten goede.

    Neuro-inflammatie

    Dit gezegd hebbende, blijkt uit de onderzoeken die de afgelopen decennia voornamelijk in de VS en Japan zijn gedaan, dat neuro-inflammatie waarschijnlijk aanwezig is bij alle ME/CVS-patiënten.

    Pas sinds kort is de ontwikkeling van de technologie zo ver dat de lagere niveaus van neuro-inflammatie gemeten kunnen worden. De Japanners waren de eersten die een poging deden (en slaagden) in 2013. Het was een kleine studie, maar ze wisten zelfs de inflammatie van de verschillende hersengebieden te linken aan specifieke klachten. “inflammatie in de thalamus stond in verband met cognitieve stoornis, vermoeidheid en pijn. inflammatie in de amygdala stond in verband met cognitieve problemen. inflammatie van de hippocampus stond in verband met depressie.” In 2019 hebben ze meerdere onderzoeken en papers gepubliceerd hierover, maar helaas enkel in het Japans. De volledige onderzoeken zijn nog niet vertaald in een taal die ik machtig ben.

    Lactaat
    Wat verder écht opvallend en interessant is, is dat ze naast de verhoogde temperatuur ook lactaat aantroffen in de hersenen. Lactaat is het zuurrest van melkzuur en het eindproduct uit het glucosemetabolisme onder zuurstofarme omstandigheden (anaerobe glycolyse) en levert energie aan skeletspieren tijdens zware inspanning.

    Wat is hier bijzonder aan? Lactaat wordt in hoge concentraties aangetroffen bij patiënten met MS, Parkinson en Alzheimer en wordt verantwoordelijk geacht voor de onherstelbare schade in de hersenen van die patiënten, die het ziektebeeld verklaren.
    De gemeten lactaat-levels bij ME patiënten zijn gelukkig niet zo hoog, maar het lactaat werd wel in de gehele hersenen aangetroffen. Dit zou verklaren dat de symptomen zich in de diverse systemen van het lichaam uiten. De temperatuurstijging en de lactaatstijging lijken hand in hand te gaan. Dit biedt een belangrijk aanknopingspunt voor verder onderzoek.
    De volgende stap lijkt nu de inflammatie en lactaatwaardes in de hersenen te meten bij ME-patiënten, zowel voor als na inspanning.

    Daarnaast zijn er inmiddels talloze onderzoekers die geloven dat ME én Fibromyalgie in gang gezet worden door een hoge mate van immuun activatie, die in de loop van de tijd de microglia in een zodanige mate gevoelig maakt dat ze ontstekingsfactoren beginnen te produceren bij het minste teken van een stressor. Dat kan dus motorische activiteit zijn, stress, of andere passieve input.
    Dit alles geeft hoop dat er in de komende jaren dan toch echt wat antwoorden gevonden kunnen worden.

    Door de erkenning van VWS afgelopen december kan er nu ook eindelijk geld vrijgemaakt worden voor een gedegen onderzoek naar ME in NL. Dit startdatum van dit onderzoek staat gepland in januari 2022 en zal 10 jaar duren. Op 5 juli 2021 werd de uitvoering van het onderzoeksprogramma met de bijbehorende financiering besproken in de vast Kamercommissie VWS.

    cvs

    Behandeling

    Omdat de psychologische hoek van de geneeskunde in noordwest Europa de ziekte tot heel recent naar zich toe getrokken heeft, werd de claim dat de ziekte tussen de oren zat hier breed gedragen.  Daardoor werden Graded excersize Therapy (GET) en Cognitieve Gedragstherapie (CGT) als de beste behandeling gezien. Sommige cliënten met CVS bleken hier baat bij te hebben, maar ME-patiënten zijn hier tot op heden alleen maar slechter van geworden, wat met het oog op de hierboven genoemde onderzoeken logisch is.

    Vooralsnog is ME/CVS een chronische ziekte die kan verbeteren en verslechteren, dus de behandeling van ME-patiënten gaat vooral over het dragelijk maken van symptomen en niet over herstel.
    Hoe? Door middel van:

    • Pacing, doseren van energie, rust en activiteit heel precies afwisselen.
    • Pijnstillende medicatie, ook met bijvoorbeeld microdosing Naltrexone.
    • Voedingsaanpassingen
    • Verhoging B12. Bij voorkeur middels voeding of supplementen, anders via injectie.
    • Massage
    • Coaching of ACT-achtige therapieën, waarbij het draait om acceptatie van wat ís.

    Massagetherapie

    • Algemeen:
      Stress is een trigger voor inflammatie, dus alles wat stress (en overbelasting van het systeem) reduceert, is helend en pijnstillend. Maar hou in gedachten dat het losmaken van veel afvalstoffen ook als stress wordt ervaren door het lijf en dus een PEM kan triggeren.
    • ME-patiënten hebben vaak spierpijn en daarmee ook vaak een hoge spiertonus. Door de pijn spannen spieren zich aan en zetten zich schrap. Verzachting door massage is dan top.
    • Onderzoekers hebben ontdekt dat massage biochemische sensoren triggert, die signalen naar de spiercellen zenden om ontstekingen tegen te gaan.
    • Patiënten ervaren in hun omgeving vaak veel onbegrip met betrekking tot hun ziekte, dus echt gezien worden door de massagetherapeut kan al een wereld van verschil maken.

    Tip: Muziek kan extra (en teveel) input geven. Vraag of muziek als fijn of extra belastend wordt ervaren.

    Mijn link met de ziekte

    Zelf heb ik ME sinds 1999, maar diagnose liet 18 jaar op zich wachten. Ik was verhuisd naar een andere stad en begonnen met studeren en was zo verschrikkelijk moe en slap en de hele tijd ziek, opgezette lymfeklieren etcetera. Een jaar later bleek dat ik pfeiffer had gehad, waar ik mee door had gelopen. En het werd niet beter. Dus toen er jaar na jaar niks gevonden werd door huisartsen en internisten, nam ik uiteindelijk genoegen met de boodschap dat het dan dus inderdaad waarschijnlijk tussen mijn oren zat. Ik heb Cognitieve Gedragstherapie gehad, maar dat heeft me helaas alleen maar verder van huis gebracht. Hierdoor vertrouwde ik niet meer op de signalen van mijn lijf en ‘hoorde’/voelde ik de signalen uiteindelijk ook niet meer, waardoor ik uit contact raakte met mijn lijf.

    Toen ik in 2017 psychisch echt goed herstelde van mijn burn-out, maar mijn fysieke herstel wederom ernstig achterbleef, begon er bij mijn huidige huisarts een lampje te branden dat er misschien tóch iets meer aan de hand was. Hij verwees me door naar het ME-CVS centrum in Amsterdam voor allerlei testen. Daar bleek ik onder andere Orthostatische Intolerantie te hebben, wat voor ons vak niet per se handig is.
    Het betekent dat als ik stilsta, dat mijn hart moeite heeft met het goed rondpompen van mijn bloed. Daardoor kan ik misselijk worden en licht in m’n hoofd. Een meer dynamische massagevorm past daarom goed bij me. Dan blijf ik zelf bewegen en pomp ik mijn eigen bloed dus beter rond.

    Nu ben ik onder behandeling van een mesologe & orthomoleculair therapeut die me elke 2 maanden doormeet en recentelijk hebben we ook bloed- en fecesonderzoek laten doen. De uitslagen hiervan zijn eenduidig: het Epstein-Barrvirus is nog steeds ‘actief’ in mijn lijf en die heeft mijn lever in de afgelopen 21 jaar flink verzwakt. Deze heeft het daardoor zwaar met het afvoeren van afvalstoffen en het opslaan van B12. Drie jaar geleden was ik alleen actief tussen 8.00 en 12.00/12.30 en lag ik de rest van de dag op bed.

    Nu door aanpassingen in mijn voeding en ritme en mijn wekelijkse B12-injectie, kan ik iets meer dan parttime functioneren. Ik ben bezig mijn HBO-diploma voor massagetherapie te halen en heb dus regelmatig een hele dag school. Dat resulteert voor mij in 2 dagen PEM, maar nu ik dat weet en daar rekening mee kan houden, is het leefbaar. Op die manier kan ik uit de frustratie en teleurstelling blijven, dat mijn lijf niet volhoudt om te doen wat ik wil.

    Via het ME centrum kreeg ik ook mijn eerste OURA-ring, die ik nu 24/7 draag. Hij geeft me informatie over mijn hartslag, hartslagvariabiliteit, slaapfasen, temperatuur, ademhalingsfrequentie en activiteit. Ik kan daarmee ’s ochtends bijvoorbeeld aflezen dat mijn lijf, ondanks dat ik er op tijd in lag en 8 uur heb geslapen, niet goed is hersteld. Dan pas ik dus de activiteiten van de dag daarop aan.
    Zo ben ik er ook dankzij de OURA-ring achter gekomen dat haren wassen, me echt veel energie kost, dus dat plan ik nu in. De ring heeft een grote bijdrage gehad in het weer leren lezen van de signalen van mijn lijf en hierdoor heb ik beter leren doseren.

    Ik heb de mazzel dat mijn omgeving me (grotendeels) serieus neemt. Ze wéten dat ik me niet aanstel en altijd doe wat ik kan. Ik loop nooit de kantjes eraf. Heb eerder soms enige stimulans nodig om mijn ‘pace’ in de gaten te houden, omdat mijn enthousiasme het dan overneemt. Mijn innerlijke drive is groot. Mijn partner leest me nog steeds beter dan ikzelf en ziet vaak eerder dan ik, dat ik over mijn grens ga en helpt me dan niet te ver te stretchen of even te rusten.

    Ik hoop dat ik een beetje helderheid heb kunnen geven omtrent ME/CVS en wil tot slot benadrukken dat ik géén schoolvoorbeeld ben van een ME-patiënt. Ik heb echt een hele milde variant. Gelukkig. Een ernstig zieke ME/CVS-patiënt zie je niet of nauwelijks op straat, op een opleiding of aan het werk.

    “Deze foto op de bank heb ik zelf gemaakt tijdens mijn dagelijkse rustuurtjes op de bank. Dit is een standaard Setup met Noise canceling koptelefoon en kat als deken.”

    tamara leroy

    Dit artikel is geschreven door Tamara leRoy. Zij  is student van de opleiding massagetherapeut bij Esoterra. Daarnaast heeft ze een massage- en coachingspraktijk in Amsterdam. 

    .

    Bronnen:

    1. https://www.mevereniging.nl
    2. https://www.me-cvsvereniging.nl/sites/default/files/documenten/ICP_Nederlandse_vertaling.pdf
    3. https://meassociation.org.uk/wp-content/uploads/ME-Association-Index-Published-MECFS-Research.pdf?fbclid=IwAR1i-AjR8Tqf4HJ6ne3BX8PeDKDg7z3nrKG71vHgrobx_5kI2yFQrrcVEBs
    4. https://www.me-cvsvereniging.nl/sites/default/files/documenten/Hersenen%20in%20brand.pdf
    5. https://www.healthrising.org/about-chronic-fatigue-syndrome-mecfs/facts/
    6. https://www.me-cvsvereniging.nl/sites/default/files/documenten/EBV%20en%20ME_deel%202.pdf
    7. https://www.homeostase.com/artikelen/massage%20werkt%20ontstekingsremmend.htm
    8. https://www.bonusan.com/nl/nieuws/hoe-neuro-inflammatie-onze-hersenen-ziek-maakt
    9. https://www.natuurdietisten.nl/neuro-inflammatie-denk-ook-aan-de-darm/
    10. https://mecvs.nl/informatie-mecvs/wat-is-mecvs/#:~:text=Rekening%20houdend%20met%20dit%20gebrek,betrouwbare%20schatting%20die%20beschikbaar%20is.
    11. https://encyclopedie.medicinfo.nl/encefalitis-myelitis-en-encefalomyelitis
    12. https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/controverses-en-misverstanden-over-cvsme.htm
    13. https://www.hersenstichting.nl/hersenaandoeningen/me/

    Lichaamsgerichte therapie

    Lichaamsgerichte therapie is al heel erg oud. Hippocrates (460-377 v.Chr) was hier al mee bezig door hand opleggingen. Later werd ook door de romeinen het lichaam en de geest als één gezien. Ook in de Chinese geneeskunde werd gebruik gemaakt van genezing door een holistische benadering. In ontwikkelingslanden wordt er nog steeds veel gebruik gemaakt van traditionele geneeskunde. In het westen valt de holistische benadering, waar ook massagetherapie (MT) onder valt, onder complementaire geneeskunde, waar in Amerika in 2007, 33,9 miljard dollar aan uit is gegeven. Door de grote toename van de vraag naar lichaamsgerichte therapie is er behoefte ontstaan om dit systematisch en wetenschappelijk te onderzoeken. In deze studie wordt wetenschappelijk bewijs geleverd dat lichaamsgerichte therapie een positieve invloed heeft op psychologische aandoeningen en dat daarmee de mentale gezondheid bevorderd wordt.

    Doordat het lichaam – en hierdoor ook het somatische functioneren – aangestuurd worden door het centrale zenuwstelsel, ligt hier de basis voor het begrijpen van de ziekte en het behandelen hiervan. In de reguliere geneeskunde wordt na het vaststellen van de aandoening een therapie gekozen. Een psychische aandoening wordt bijvoorbeeld behandeld met psychotherapie. Als er lichamelijk wat aan de hand is dan wordt daar een lichamelijke therapie voor ingezet. Onderzoek in de praktijk naar psychische klachten is door psychologen en psychiaters uitgebreid getest en richt zich op de hersenen/ geest.

    Echter zijn de effecten van lichaamsgerichte therapieën op de mentale toestand nog niet uitgebreid bestudeerd. Al is wel bekend dat lichaamsbeweging goed is voor de hersenen, cognitie en stemming. Er is veel geschreven over therapie van psychische stoornissen en deze zijn goed onderbouwd. De literatuur over de invloed van hersenen op de geest is ook goed onderbouwd. De literatuur over de invloed van lichaam gerichte therapie op de hersenen is niet goed uitgezocht. Het belang hiervan wordt in deze tekst benadrukt.

    In dit diagram worden de effecten van twee soorten onderzoek vergeleken met elkaar.

    1. Therapie van zowel lichaam als geest.
    2. Indeling van of lichaamsgerichte, of psychologische therapie.

    De meeste therapieën gaan er van uit dat de hersenen eenzijdig het lichaam aansturen. Er zijn echter steeds meer aanwijzingen dat de communicatie tweerichtingsverkeer is en dat het lichaam ook invloed kan uitoefen op de hersenen. De theorie achter lichaamsgerichte therapie is dus dat lichaamsgerichte therapie een positief effect heeft op de hersenen wat daarmee weer zorgt voor een voordeel op de geestelijke gezondheid. De communicatie tussen lichaam en hersenen vindt waarschijnlijk plaats door drie routes: door het autonome zenuwstelsel, via hormonen en via het immuunsysteem.

    In dit verslag willen de onderzoekers laten zien dat er tussen de hersenen en het lichaam communicatie is door meerdere soorten lichaamsgerichte therapie toe te passen, met als doel de effectiviteit op geestelijk welbevinden aan te tonen. Om vast te stellen of er wetenschappelijk bewijs was of verschillende lichaamsgerichte interventies psychologische voordelen teweegbrengen, zijn de therapieën ingedeeld op basis van drie kenmerken. Zie hier voor diagram figuur 1B. De 1e indeling is op basis van beweging of geen beweging, de 2e op basis van wie de therapie toedient, zelf of door een ander en de 3e indeling is op basis van aanraking of geen aanraking.

    Het eerste element, onderscheid tussen beweging of geen beweging kunnen maken, is belangrijk voor artsen die op zoek zijn naar lichaamsgerichte therapie. Vervolgens werd er een onderscheid gemaakt met toediening door de patiënt zelf of door iemand anders. Dit is gedaan omdat er verschillende neurologische effecten zijn bij activiteit en passiviteit. Met de derde indeling werd er rekening mee gehouden dat er groepen zijn die niet aangeraakt willen worden, bijvoorbeeld door een traumatische gebeurtenis, waardoor ze een afkeer van aanraking hebben.

    lichaamsgerichte therapie

    Lichaamsgerichte therapie zonder beweging; massagetherapie (MT) aanrakend

    MT is een manipulatie van zacht weefsel wat het welzijn bevordert. Er is aangetoond dat het werkt tegen diverse lichamelijke en geestelijke klachten, effectief van pasgeborenen tot ouderen. Er is aangetoond dat bij bepaalde stoornissen het welzijn wordt verhoogd (zoals astma, fibromyalgie, depressie). Ook kan MT de pijn na letsel of een operatie verlichten. MT werkt aan twee zijden: lichamelijk en geestelijk welzijn. Dit komt omdat in de hersenen dezelfde neurotransmitters betrokken zijn bij emotionele gebeurtenissen – zoals sociale afwijzing – als bij fysieke pijn en bijna dezelfde hersengebieden geactiveerd worden. In het onderzoek naar deze bevinding zijn de proefpersonen verdeeld in twee groepen. Bij de ene groep werden sociale ‘pijnprikkels’ toegediend bij de andere groep fysieke. De hersenen bleken niet te onderscheiden waar de pijn vandaan komt en of die lichamelijk of geestelijk is. Sociale pijn komt boven bij het herbeleven van een gebeurtenis. De overlap die bij MT wordt bereikt komt doordat de hersenen de emotionele als fysieke pijn waarnemen. Door MT wordt dubbel gewerkt aan beide vlakken en zorgt zo voor verlichting van mentale als fysieke klachten.

    Massagetherapie voor zuigelingen

    MT  is ook goed voor baby’s en ouderen. Voor baby’s is uit onderzoek gebleken dat het welzijn snel vooruitgaat. Premature baby’s hadden een nog groter voordeel: toename van groei, beter slapen, vermindering van stress. MT heeft bij zuigelingen een goed en groot effect. Voor oudere kinderen kan MT aanvullend gebruikt worden bij bepaalde chronische afwijkingen. Kinderen met ADHD en autisme vertoonden minder angst en hadden een lagere cortisolspiegel. Hierdoor waren ze positiever gestemd en werd hun aandacht beter. Bij kinderen met astma werd een vermindering van cortisol en angst waargenomen, maar ook een toename van de longfunctie door MT. Verder is er onderzocht wat MT doet bij ouderen in een verzorgingsinstelling. Hieruit is gebleken dat handmassage de agressie bij de bewoners sterker verminderde dan muziektherapie. Het verhoogt ook het welzijn en vermindert stress.

    Mechanisme

    Mogelijk wordt door MT en de druk die daarbij gebruikt wordt het parasympatische systeem gestimuleerd. De stimulatie van de nervus vagus zorgt ervoor dat er meer rust gemeten wordt in meerdere gebieden die deze zenuw aandoet. Deze zenuw heeft invloed op het mentale welzijn. MT zorgt dus mogelijk voor een verlichting van activiteit van het autonome zenuwstel. MT wordt in verband gebracht met toename van serotonine door aanraking. Ook wordt er beweerd dat door MT endorfine vrijkomt, waardoor pijn vermindert en het welzijn bevorderd wordt. MT wordt ook gebruikt bij het herstelproces van volwassenen die seksueel misbruik hebben meegemaakt in hun jeugd, wat zich op volwassen leeftijd kan uiten in het niet prettig vinden om aangeraakt te worden. Door gebruik van MT kan emotionele en somatische ervaring meer bewustwording geven aan de persoon die deze ervaring heeft meegemaakt. Door MT worden stress en depressie verminderd. Na een test van een maand werd er minder cortisol in de urine gemeten zelfs bij aanhoudende stress in het leven. Onderzoek laat zien dat de kracht van MT mogelijk zit in de verlaging van Cortisol en verhoging van serotonine, wat leidt tot meer welbevinden. Echter is er meer onderzoek nodig naar waar en hoe lang de therapie toegediend moet worden om het effect goed te kunnen meten en naar hoe MT samengaat met reguliere zorg.

    Lichaamsgerichte therapie; functionele ontspanningstherapie (OT)

    OT is een manier om spanning te verminderen zonder gebruik te maken van externe middelen. Er worden bepaalde technieken aangeleerd. OT legt de nadruk op bewust worden van dagelijkse aanwezigheid van spanningen en stress en geeft handvatten om hiermee om te gaan. Onderzoeken geven te weinig bewijs dat OT anders is dan andere therapieën. Bovendien wordt er ademhalingstechniek gebruikt wat op zichzelf al de uitkomst kan beïnvloeden. OT heeft effect bij spanningsgerateerde klachten. Voor preciezer onderzoek naar de werking van OT moet er een grotere groep getest worden om effect van psychische klachten te onderzoeken.  

    Acupunctuur (AC) 

    Bij deze Chinese geneeswijze worden fijne naaldjes ingebracht op specifieke plekken. Er zijn aanwijzingen dat het pijnstillend werkt. Experimenten tonen aan dat 50/ 70% van de proefpersonen afname van chronische pijn ervaart. AC heeft goede resultaten op psychische ziektebeelden. Dit is ook door een meta onderzoek bewezen. Er is verder onderzoek nodig om effecten van AC op sommige afwijkingen verder te onderzoeken. AC kan ook voor een placebo-effect zorgen. Dit is in een paar studies onderzocht. Letterlijk zal er meer onderzoek gedaan moeten worden met minder storende factoren die het onderzoek kunnen beïnvloeden om meer mensen te kunnen laten profteren van deze oude techniek.

    Reflexologie (RF)

    Techniek waarbij druk op specifieke drukpunten/ reflexpunten gezet wordt die corresponderen met organen in het lichaam. Er is minder wetenschappelijk bewijs dat deze techniek meer voordelen heeft dan acupunctuur. Sommige studies geven aan dat RF bij kankerpatiënten de pijn vermindert. RF wordt gezien als preventief zelf toedien baar. Er is ook weinig bewijs dat RF langdurig/ helend werkt.

    Dans-/Bewegingstherapie (BT)

    Deze creatieve therapie wordt gebruikt in een psychotherapeutische context, bij cliënten met meerdere cognitieve en fysieke klachten. Klinisch en subklinisch onderzoek naar BT toont aan dat het psychische welzijn verbetert door deze therapie. Door BT wordt de aanmaak van serotonine bevorderd en de afname van dopamine, wat voor een afname van depressieve klachten zorgt. Ook wordt er gesuggereerd dat de combinatie van emotie, cognities en beweging leidt tot verwerking van traumatische ervaringen. Onderzoek heeft aangetoond dat BT bijzonder effectief is, een positieve werking heeft en het welzijn bevordert.

    Emotional Freedom technique (EFT)

    EFT is ontstaan door zelf drukpunten aan te tikken op acupunctuurpunten om ongewenste gevoelens en stress te verminderen. EFT vermindert significant klachten zoals Posttraumatische stress stoornis (PTSS). Uit onderzoek is gebleken dat EFT op langere termijn positieve effecten heeft. De methode zelf – ‘tikken’ op specifieke acupunctuurmeridianen of tikken op andere delen van het lichaam – bleken ook effectief tegen psychische stoornissen. Er zijn meer studies nodig om te beoordelen of EFT ook gebruikt kan worden bij andere psychische stoornissen.

    Tai-Chi (TC)

    Komt uit China en is een combinatie van beweging en meditatie. Meta onderzoek liet zien dat bij ouderen het psychische welzijn verbeterd wordt door TC. Ook uit onderzoeken in andere westerse landen is gebleken dat TC vermindering van stress opleverde. TC heeft effect op psychologische aandoeningen. Er is meer onderzoek nodig om te meten of het ook werkt bij andere aandoeningen.

    Yoga

    Is een combinatie van veel disciplines, zowel fysiek, mentaal als spiritueel. Het wordt gebruikt als alternatieve therapie. Er moet wel meer onderzoek gedaan worden naar de werking van Yoga op langere termijn. Onderzoeken naar de werking van yoga bij patiënten met schizofrenie bleken hoopvol, maar er is ook een waarschuwing over hoe de werking op langer termijn is. Bij andere onderzoeken is gebleken dat Yoga vergeleken kan worden met sport. Er bleken matige verandering op te treden. Er is meer onderzoek nodig naar de werking van Yoga. * Doordat er bij Yoga mediatie en lichaamsbeweging gebruikt wordt kan dit het test beeld bij schizofreniepatiënten vertekend hebben. Er moet nader onderzocht worden gedaan naar de vraag of alleen meditatie of lichaamsbeweging net zo effectief zou zijn.

    Basistherapie voor lichaamsbewustzijn (BBAT)

    BBAT is een therapie die veelal gebruikt wordt in Scandinavische landen en een holistische aanpak benadrukt. De therapie houdt in dat de patiënt de algehele balans en het bewustzijn van het lichaam verbetert door middel van aarden, ademhalingsoefeningen, massage en beweging. Uit onderzoek is gebleken dat deze techniek helpt bij zowel psychische klachten als bij fysieke klachten. Ook is er een studie gedaan bij psychiatrische patiënten in een kliniek, waarbij aanwijsbare verbeteringen zijn waargenomen van symptomen. Er is meer onderzoek nodig naar wanneer BBAT het beste werkt, in groepsvorm of bij individuele therapie.

    Bevindingen

    De onderzoeken gaan over lichaamsgerichte therapie bij psychologische aandoeningen. Bij de meeste therapieën die besproken zijn is bewijs gevonden van effectiviteit door de vele meta-analyses die er zijn. Er is bewijs dat massagetherapie effectief is op alle leeftijden en psychopathologische symptomen verminderen. Therapie met minder bewijs zijn Rolfing en Reflexologie. Hier is minder onderzoek naar gedaan en er zijn ook geen meta-analyses beschikbaar.

    Alom samenvattend: psychopathologische klachten kunnen beïnvloed worden door lichaamsgerichte therapie. Er zijn drie mechanismen: het autonome systeem, het endocriene systeem en het immuunsysteem, waardoor psychopathologische aandoeningen verminderd kunnen worden. Wel is het van belang dat zowel de aandoening als de interventie via één van deze drie mechanismen werkt, anders wordt van de therapie geen effectieve werking verwacht.

    Mogelijke mechanismen hoe lichaamsgerichte therapie psychopathologie kan verbeteren

    Type: aanrakend, door anderen toedienend is het meest werkzaam.

    Type: zelf toedienend, daarbij wordt de effectiviteit mogelijk mede verklaard door onderliggende mechanismen, zoals het trainen van aandacht en cognitie. Hierdoor kan mogelijk een verfijning in emotionele regulatie plaatsvinden. Belangrijk is dat lichaam en geest in een goede balans zijn en een goede verbinding hebben met elkaar. Wanneer dit niet zo is kunnen klachten ontstaan, wat later pathologische klachten kan opleveren.

    Om aan te tonen dat bepaalde groepen kunnen profiteren van lichaamsgerichte therapie als aanvulling op bestaande therapie is meer onderzoek nodig. Dat is nodig om reguliere therapie met complementaire therapie te combineren. Omdat de complementaire zorg nog als alternatief gezien wordt, is er meer wetenschappelijk onderzoek nodig om bewijs te leveren dat deze therapie vormen als regulier aangemerkt kunnen worden. Samenvattend zijn lichaamsgerichte therapieën een veelbelovend middel om lichamelijke- en geestelijke klachten te verlichten of te verhelpen. Ook hier is meer onderzoek nodig om precies te kunnen duiden hoe het lichaam de geest kan sturen en andersom.

    Over dit artikel en over de schrijver

    Niels BrouwerDit artikel is geschreven door Niels Brouwer, student van de Opleiding Massagetherapeut. Het is een verslag van onderzoek naar lichaamsgerichte interventies voor psychologische aandoeningen.

    Auteurs:                     Mary S Tarsha, Sohee Park, Suzi Tortra.

    Instituut:                    Kroc institute voor international Peace studies, University of Notre Dame, IN, Verenigde staten 

    Datum onderzoek:     08 januari 2019

    Publicatie:                  Frontiers in psychology, jaargang: 2020/ volume 10/ nummer 2907/ pagina 1 t/m 14

    Niels is geïnteresseerd geraakt door het samenwerken van lichaamsgericht werk (massage) met de samenwerking van het brein. Samen met zijn vriendin Drs. Marjolein Koeman psycholoog bij Vitaal-welzijn is hij bezig met het aanbieden van lichaamsgerichte therapie in combinatie met gesprekken. Hij is geïnteresseerd in wat dit onderzoek inhoudt en is zich hier verder in het verdiepen.

    “Laat ik het in weinig worden samenvatten: in dit onderzoek wordt toch wel bewezen dat een holistische benadering heel goed werkt en past in de maatschappij waar wij in leven.” Aldus Niels Brouwer: “Aanraking kan genezen, zo lees ik mijn artikel. Er zijn aanwijzingen dat de hersenen niet alleen het lichaam aansturen, maar dat het bi directioneel is dat het lichaam door aanraking de hersenen positief beïnvloedt. Door massages aan te bieden die klachtgericht zijn of ontspannend van aard zijn help ik mensen beter worden of zich beter te laten voelen. Dat is voor mij een belangrijke reden om mijn beroep hiervan te maken. Geen pillen of andere troep. Good old massage – Het is al zo oud als weg naar Rome en toen heeft het haar kracht al bewezen. Concreet betekent dit dat ik door het artikel nog meer overtuigd ben van de heilzame werking van massages op lichaam en brein, waardoor ik met nog meer enthousiasme mijn vak uitoefen.”

    Link naar Niels Brouwer’s praktijk

    Sportmassage opleiding niet altijd de beste start voor een massagecarrière

    Een sportmassage opleiding wordt door veel mensen gezien als een goede basis om het vak als masseur of massagetherapeut in te stappen. Toch is dit voor de meeste mensen die iets met massage willen doen NIET de ideale basis. In deze blog leggen we uit wanneer je beter wel een sportmassage opleiding en wanneer je beter niet een sportmassage opleiding kunt volgen.

    Het verschil tussen een sportmasseur en een ‘gewone’ masseur of massagetherapeut is al direct te merken als je gaat liggen. Sportmasseurs werken met een behandeltafel; een stevige, harde tafel waar je niet voor je plezier op ligt. De masseur/ massagetherapeut werkt vanuit comfort en zorgt ervoor dat je lekker ligt en optimaal kunt genieten van de massage.

    De NGS, Nederlands Genootschap Sportmassage is een organisatie die al sinds de jaren ’30 van de vorige eeuw de belangen van de sportmasseurs verzorgt. Zij nemen ook de examens af voor het diploma sportmasseur. Daarnaast is er afgelopen jaren bij de NGS ook de wellness masseur bij gekomen. Het NGS behartigt als ledenorganisatie de belangen van ruim 5.000 sport-, sportzorg- en wellnessmasseurs in Nederland. Het NGS vertegenwoordigt de branche in het contact met belangrijke partijen zoals:

    • Overleg met de landelijke overheid
    • Zorgverzekeraars
    • NOC*NSF en sportbonden
    • Evenementenorganisatoren Ketenpartners, zoals (sport)fysiotherapeuten en sportartsen

    Speerpunt voor de komende jaren is het positioneren en profileren van de sport-, sportzorg- en wellnessmasseurs in de (sport)gezondheidszorg en maatschappij, zodat o.a. cliënten de weg nog beter weten te vinden naar zowel de sport-, sportzorg- en wellnessmasseur. Ook richting sportevenementen zal de meerwaarde van de inzet van masseurs tijdens het evenement duidelijk worden gemaakt.​

    De sportmasseur

    De sportmasseur is iemand die zich beroepsmatig of in zijn vrije tijd bezig houdt met het begeleiden van sporters. Uitgangspunt van het handelen van de sportmasseur is het treffen van maatregelen ter verbetering van de fysieke gesteldheid van de sporter en ter voorkoming (van herhaling) van blessures.  De voornaamste handelingen van een sportmasseur zijn het masseren en tapen/bandageren.  Door de aard van de werkzaamheden krijgt de sportmasseur te maken met vertrouwelijke informatie. Hier gaat hij integer mee om. Hij vraagt toestemming aan de sporter wanneer hij gegevens, die het slagen van de behandeling vergroten, verstrekt aan derden. De sportmasseur kan zich inleven in de sporter en toont empathie en houdt daarbij een zekere afstand (beroepsethiek).

    sportmassage opleiding

    • De sportmasseur neemt basis functietesten af, informeert, adviseert, masseert, tapet en bandageert.
    • De sportmasseur werkt zelfstandig aan de hand van protocollen en is verantwoordelijk voor het behalen van het doel dat hij bij zijn sporter wil bereiken.
    • De sportmasseur heeft een ondersteunende en begeleidende rol naar de sporter toe daar waar het gaat om preventie van blessures en verbetering van de conditie van de sporter.
    • De sportmasseur legt gegevens vast zodat hij verantwoording kan afleggen aan de sporter. Daarnaast is het zijn verantwoordelijkheid dat de gegevens van zijn handelen inzichtelijk en overdraagbaar zijn aan anderen. De sportmasseur werkt samen met sportkader en (para-)medici binnen de vereniging.

    Tussen de sporters

    Als sportmasseur leer je dus om vooral sporters te begeleiden; voor en na de wedstrijd met technieken uit de klassieke massage die volgens een vast protocol worden uitgevoerd. Ook leer je tapen en bandageren. Een duidelijke functie omschrijving die goed werk kan verrichten op en rond de sportvelden. Elke amateurclub heeft een (al dan niet vrijwillige) sportmasseur die met de wedstrijden meegaat en meestal ook een EHBO diploma op zak heeft.

    De vakken van de sportmassage opleiding zijn over het algemeen:

    • Anatomie
    • Toegepaste fysiologie
    • Massagetheorie en -praktijk
    • Kwaliteitszorg
    • Sporthygiëne

    Sportmassage opleiding: ja

    De sportmassage opleiding is dus ideaal als je sporters wilt begeleiden. Je leert een gedegen kennis van de anatomie, massage en andere zaken om de sporters te helpen met hun sport. De massage is meestal stevig en snel en gericht op de doorbloeding van de spieren. Lekker als je een beetje stijf aan een wedstrijd moet beginnen of als je klaar bent met sporten.

    De sportmasseur heeft meestal een aparte kamer of werkt in de kleedkamer van de sportclub en kan een aantal (blessuregevoelige) sporters ondersteunen.

    Sportmasseurs kunnen geen klachten behandelen; daarvoor dienen ze door te verwijzen naar een fysiotherapeut. Ook geven sportmasseurs geen deep tissuemassage.

    sportmassage opleiding

    Sportmassage opleiding: nee

    Als je een volledige mensgerichte of ontspannende massage wilt leren geven ben je met sportmassage juist aan het verkeerde adres. Het is dan ook een raadsel dat deze massagevorm bij veel sauna’s wordt aangeboden. Waarschijnlijk komt dit omdat sportmassage en de NGS als enige een vorm van erkenning aanbieden waardoor een sportmassage opleiding goed in elkaar zit. Het is alleen een sportmassage, een stevige ruwe massage die bedacht is voor sporters. In een sauna willen de meeste mensen lekker ontspannen.

    Sportmassage is ook geen holistische benadering van lichaam en geest. Als je het lijf als één geheel ziet en vanuit contact wilt werken ben je bij sportmassage aan het verkeerde adres. Bij sportmassage wordt gewerkt met vaste protocollen en is een paramedische benadering gewenst.

    Als je massage als therapievorm wilt inzetten is een opleiding tot massagetherapeut vereist. Massagetherapie is vooral de laatste jaren en internationaal enorm aan het ontwikkelen. Veel klachten kunnen door een massagetherapeut worden behandeld. Waar vroeger een massagetherapeut meer vanuit een spirituele benadering werkte is de moderne massagetherapeut professioneel en slagvaardig en kun je er terecht voor fysieke klachten alswel voor emotionele of psychosomatische klachten.

    Wil je een sportmassage opleiding volgen dan zijn er tal van aanbieders te vinden bij jou in de buurt. Voor de beste opleiding masseur en opleiding massagetherapeut ben je uiteraard bij ons aan het juiste adres. 

    Bronnen:

    Gerelateerd lesaanbod

    Veel mensen denken bij bekkenklachten aan klachten die alleen bij zwangere vrouwen (overigens; we hebben een fantastische cursus zwangerschapsmassage) of ouderen voorkomen maar dat is een misvatting. Alleen al door de complexe samenstelling van het bekken, bestaande uit botten, banden, fascia en organen, kan in dit gebied een breed scala aan klachten ontstaan. Ook de functie van het bekkengebied kan klachten veroorzaken. Het bekken[1]gebied ‘draagt’ namelijk de romp en ‘ontvangt’ ook de benen. De samenwerking tussen deze gebieden veroorzaakt geregeld problemen.

    De aanwezigheid van beenlengteverschil, kyfose of lordose, is van invloed op het bekkengebied. Klachten kunnen dus ontstaan door zowel de houding en inzet van het lichaam als ook door de organen in het bekkengebied. Denk maar aan menstruatiepijn.

    Het bekken is een complexe regio die wordt begrensd door de lage rug, de navellijn, de onderkant van de bilnaad en het schaambeen. Het bekken vormt een centraal punt in ons lichaam: het is zeer belangrijk voor de stabiliteit van het lichaam, maar biedt ook de ruimte waarin organen worden beschermd. Het bekken functioneert hierbij als een ring, welke bestaat uit botten, gewrichten, banden en spieren.

    Een van de belangrijkste spieren in het bekkengebied is de psoas. Daarover kun je meer te weten komen via onze podcast of volg de cursus psoas release,

    Oorzaken van klachten

    Er is een grote diversiteit aan bekkenklachten mogelijk. De oorsprong van deze klachten kan verschillen. Het is daarom belangrijk onderscheid te maken tussen bekkenklachten veroorzaakt vanuit het heupgewricht, de lage rug, of daadwerkelijk het bekken. Echter, de oorzaak van chronische bekkenklachten kan ook op mentaal gebied worden gevonden. Emotionele problemen, stress of andere psychologische druk in het dagelijks leven kan zorgen voor onnodig veel spanning op de (bekkenbodem)spieren, die op langere termijn negatieve consequenties kan hebben. Grote druk of stress kunnen klachten verergeren of in stand houden. 

    In de cursus klachtgericht masseren behandelen we de spieren die door klachten in het bekkengebied worden beïnvloed.

    bekkenklachten

    Sacrum; een heilig been?

    Waarom het heiligbeen of sacrum deze naam heeft is onbekend. De meest voorkomende theorie is dat het sacrum de wonderlijke voortplantingskanalen herbergt. Een andere theorie gaat uit van het feit dat het heiligbeen het laatste botstuk is wat vergaat als iemand begraven is.

    Interessant is dat je sacrum volgens veel Oosterse vechtsporten je ‘hara’ huisvest. Je hara is je krachtcentrum (denk aan hara kiri). Het woord Hara komt uit het Japans en betekent letterlijk ‘buik’. Als je goed verankerd bent in je buik-bekkenruimte betekent dit dat je ook goed geaard bent.

    SI-klachten

    De sacro-iliacaalgewrichten (SI-gewrichten) verbinden het heiligbeen met het bekken en zijn daarmee ook de directe verbinding tussen de rug en de benen. De SI-gewrichten zijn vrij stevig aan elkaar verbonden en kunnen niet heel veel bewegen. Bekkenklachten die bij dit gewricht kunnen ontstaan zijn, net als andere gewrichten, overbelasting en ontsteking veroorzaakt door:

    • Trauma (val of verstappen)
    • Overbelasting
    • Verkeerde houding
    • Obesitas
    • Zwangerschap
    • Infectie van de spierpeesaanhechting

    Veel aandoeningen zijn echter niet te diagnosticeren. De pijn wordt direct in het gebied ervaren maar kan ook uitstralen naar het gehele been of naar de rug.

    Bekkeninstabiliteit

    bekkenklachten

    Bekkeninstabiliteit (symfysiolyse) is het meest bekend als een zwangerschapsklacht. Zo’n 50% à 60% van de zwangere vrouwen heeft hier last van. Niet iedereen ervaart heftige bekkenklachten, maar enkele vrouwen moeten de laatste maanden van de zwangerschap aan bed gekluisterd doorbrengen.

    Daarnaast kunnen ongelukken een bekkeninstabiliteit veroorzaken. De botten van het bekken worden bijeengehouden door diverse banden. Vanaf de 20e week van de zwangerschap verweken de banden in het lichaam door de aanmaak van het zwangerschapshormoon relaxine. De reden hiervan is een grotere flexibiliteit bij het baren zodat de baby het bekken beter kan passeren.

    Deze verweking vindt plaats bij alle gewrichten. Soms kan dit door de cliënt zelf opgemerkt worden doordat zij beweeglijker wordt in de gewrichten. De knie of elleboog kan meer gestrekt worden dan normaal. De verweking vindt ook plaats bij de bekkenverbindingen. Voor de bevalling is een grotere beweeglijkheid gunstig omdat de baby dan beter het bekken kan passeren.

    Bij sommige vrouwen neemt deze verweking een extremere vorm aan wat de bekken-instabiliteitsklachten veroorzaakt.

    Men onderscheidt vier vormen van bekkeninstabiliteit.

    1. Hormonale bekkeninstabiliteit
    2. Mechanische bekkeninstabiliteit
    3. Een combinatie van hormonale en mechanische bekkeninstabiliteit
    4. Bekkeninstabiliteit als gevolg van een ongeluk of sportblessure

    De klachten die door bekkeninstabiliteit ontstaan zijn pijn in de onderrug en het bekkengebied.

    Hernia (nucleus pulposis)

    Een hernia is een ander woord voor uitstulping. Een uitstulping van de tussenwervelschijf wordt ook wel een Hernia Nuclei Pulposi (HNP) genoemd. Zodra deze uitstulping op een zenuw drukt ontstaan er pijnklachten in de rug of het been. Een rughernia (hernia’s komen ook op andere plekken voor) vindt meestal plaats tussen de onderste twee lendenwervels (L4-L5) of tussen de onderste lendenwervel en het heiligbeen (L5-S1).

    Naast pijn in de rug, ter hoogte van de beknelling, wordt er ook een scherpe pijn in de bil en/of been ervaren. Dit kan doortrekken tot in de voet. Bepaalde bewegingen of houdingen verergeren of verminderen de pijn. Verlammingsverschijnselen kunnen ook voorkomen. Hernia’s komen in verschillende gradaties voor; sommige mensen kunnen niet meer lopen en anderen ervaren weinig tot geen pijn.

    bekkenklachten

    Piriformis syndroom

    De piriformis is de grootste van de laterale rotators van de heup; de piriformis geeft een laterale rotatie van de heup en een abductie van de heup in flexie. De grote beenzenuw (Nervus ischiadicus) kan bekneld raken als de m. piriformis wordt ingekort. Het piriformis syndroom is niet gelijk aan sciatica. De laatste term is een verzamelnaam voor pijnen langs de grote beenzenuw. De piriformis kan bij een hogere spiertonus, verkorting of verdikking tegen de grote beenzenuw aandrukken. Langdurig met het gewicht op één been staan kan de piriformis nadelig beïnvloeden. Ook lang zitten kan de klacht veroorzaken of verergeren. Ook het veelvuldig wijdbeens zitten (bij een dikke buik) kan deze klacht veroorzaken.

    Andere oorzaken kunnen zijn:

    • Obesitas
    • Diabetes
    • Artritis
    • Hormonale wijzigingen
    • De ziekte van Lyme

    Er zijn twee herkenbare potentiële oorzaken voor het piriformis syndroom. De eerste oorzaak is het gedurende lange periodes stilzitten op een dag, wat kan zorgen voor tintelingen in de spier. De tweede oorzaak is een letsel in het achterwerk, ontstaan door een val, ongeluk of een port[1]blessure. Door een dergelijk letsel kan de piriformis opzwellen en zo de heupzenuw irriteren. Klachten kunnen zijn:

    • Pijnlijke bil (eenzijdig)
    • Pijn in de onderrug
    • Uitstraling van pijn naar het been
    • Tintelingen of dof gevoel in het been of de voet
    • Pijn verergert bij zitten of buigen van de knie
    • Pijn verergert bij staan of lopen
    • Pijn verergert bij endorotatie (naar binnen draaien)

    Overigens loopt de grote beenzenuw bij de meeste mensen onder de piriformis door maar hij kan ook door de piriformis (splits zich in twee buiken) of erboven lopen.