Een massagecursus voor de koning, hoe zou dat zijn? Dacht ik na zijn indrukwekkende speech van 4 mei.

Als amateur republikein is het toch wennen om zo vol lof over ‘onze’ koning Willem Alexander te schrijven. Ook al heb ik me altijd verbonden gevoeld met WA. Mijn tweede naam is ook Alexander, wat voor mij genoeg is om een band te voelen. Toch is het koningshuis mijns inziens een ouderwets instituut wat tegen de fundamenten van democratie en gelijkheid indruist.

Op 4 mei hield hij op een lege Dam een prachtige speech over lijden, bevrijding en verantwoordelijkheid. Hij had het over zijn grootmoeder en over wegkijken.

“Medemensen, medeburgers in nood, voelden zich in de steek gelaten, onvoldoende gehoord, onvoldoende gesteund, al was het maar met woorden.”

De koning als massagetherapeut

Als docent van de opleiding massagetherapie hoorde ik het verhaal ook door de bril van mijn vakgebied.

Vrijheid is een breed begrip waar je uren over kunt discussiëren of filosoferen. Vrijheid gaat meestal over onderdrukking door bezetters. Maar in ons vak komen we andere vrijheden en bezettingen tegen. Vrijheid om te bewegen bijvoorbeeld, om pijnvrij te zijn, vrij van chronische vermoeidheid.

Voor mij gaat vrijheid altijd veel meer over het persoonlijke leven. Ben je vrij om te bewegen in je lichaam, kun je stappen maken, kun je pijn loslaten of accepteren en kun je overtuigingen loslaten?

De koning zei dit: “Sobibor begon in het Vondelpark.” De onvrijheid begon met kleine dingen. Een soortgelijk fenomeen komen we op persoonlijk vlak tegen. Mensen met een burn out geven allemaal aan dat de kleine signalen van het lichaam, werden weggewuifd. Een aspirientje, later twee of nog sterkere medicatie om maar door te gaan. En natuurlijk is dat niet in verhouding met elkaar, maar dit maakt wel duidelijker hoe velen van ons met ons eigen lichaam, ons leven, ons lijf omgaan.

“Het minste wat we kunnen doen is: niet wegkijken. Niet goedpraten. Niet uitwissen. Niet apart zetten. Niet ‘normaal’ maken wat niet normaal is.”

“Hurt people, hurt people’

De koning praat hier over bewust omgaan met signalen en deze accepteren. Niet wegstoppen. Niet verdoven maar aangaan. Potverdrie de koning zou een goed therapeut kunnen zijn. Als we pijn of verdriet ervaren is onze primaire reactie om dit weg te stoppen. Dit wegstoppen wordt een veel grotere kwaal die er vaak op andere manieren uitkomt. Zo wordt het meeste seksueel misbruik bij kinderen gepleegd door daders die zelf ooit slachtoffer waren.

Ik vraag me af wat de daders in de Tweede Wereldoorlog allemaal wel niet hebben meegemaakt om tot zulke daden te komen. En ik ben dankbaar voor de stappen die we gezet hebben om daar langzaam uit te groeien.

Gekwetste mensen kwetsen mensen maar het omgekeerde is ook waar. Geheelde mensen helen mensen. Volgens mij heeft elke therapeut een achtergrond die geheeld moest worden alvorens hij/zij dit wilde gaan begeleiden bij anderen.

“Het minste wat we kunnen doen is: niet wegkijken. Niet goedpraten. Niet uitwissen. Niet apart zetten. Niet ‘normaal’ maken wat niet normaal is.”

Republikein of massagecursus?

De verzetshelden van deze tijd zijn de therapeuten die mensen op weg helpen naar vrijheid. Want vrijheid zit in je gewrichten, in je ogen, in je zelfbeeld en de manier waarop je kunt bewegen. Vrijheid komt door het aangaan van je pijn en verdriet. Door te accepteren en te vertrouwen. Vrij in je lijf. Vrij van overtuigingen.

En dan komt er een dag dat je als amateur republikein de vrijheid hebt om opeens enorm trots te zijn op onze koning. Hoezee! Hoe leuk zou het zijn als de koning bij ons een massagecursus boekt.

Stefan van Rossum

PS: we kunnen niet garanderen dat hij erbij is maar jij wordt minstens even koninklijk onthaald op onze massagecursussen. We hebben een massagecursus voor elk niveau en in elke richting.

 

Sinds enige weken hebben we een hele bijzondere gastdocent uit China. Een veeleisende docent waardoor we o.a. het hele curriculum moeten aanpassen. Met volledige carte blanche waardoor we niet weten wanneer het reguliere lesrooster weer opgepakt kan worden.

Welk vak geeft hij dan?
Dat is voor iedereen verschillend maar wij zouden het scharen onder therapeutische ontwikkeling. Voor sommigen is het een les acceptatie, voor anderen vertrouwen. De een leert stilstaan bij het moment, de ander leert iets over de eigen frustraties. Voor sommigen vallen alle plannen in duigen en voor anderen komt er rust in de tent. Zo verwacht men ook over 9 maanden meer baby’s en over enkele maanden meer scheidingen.
Loslaten, Accepteren, Vertrouwen, Bewustzijn, Overgave. Het zijn de basislessen voor velen van ons.

Omdenken
Als je de mogelijkheid hebt kun je eens bij jezelf kijken wat deze situatie met jou doet en waar je tegenaan loopt. Het zou zomaar een bekend thema van je kunnen zijn.
Bij mij komt de angst op ‘doe ik het wel goed?’ als studenten me vragen wat onze visie of lange termijnstrategie is. “Stefan je moet nu daadkrachtig en sterk zijn” zegt mijn innerlijke autoritaire deel kritisch. Wees een standvastige generaal voor je troepen! Sommige studenten spreken dat deel aan en ik word er hoogst onzeker van. Ik heb namelijk geen idee. Hoe lang gaat het duren, wanneer mogen we weer bij elkaar komen? Niemand weet het eigenlijk toch?
Behalve, zou je kunnen zeggen, onze gastdocent uit China.

De leraar verschijnt…
Dat brengt me op (is het ook Chinees?) een gezegde: “de leraar verschijnt als de student er klaar voor is”. Als mensheid staan we voor een grote les. Hopelijk leren we ervan. Voor mijn gevoel hebben we de afgelopen jaren al eerder soortgelijke docenten gehad: SARS, Q koorts, vogelgriep, etc. Tenminste we kunnen er wat van leren. We kunnen ook wachten tot het overvliegt en doorgaan. 
Het zal allebei gebeuren.

Een leven lang leren
Als mensheid zijn we allereerst nogal onverschillig als we geconfronteerd worden met grote uitdagingen. De volgende stap is paniek. Maar voor wat? 
Als persoon kun je bij jezelf te rade gaan wat jouw les is. Bij mij gaat het om vertrouwen. Ik merkte dat ik persoonlijk geraakt werd door iemand die vond dat ik deze crisis niet voortvarend genoeg was aangegaan. “Je doet het niet goed” hoorde ik. 
Is dat nieuw voor mij? Nee, zolang ik me kan herinneren is dat een hardnekkige overtuiging. Alleen dit keer kon ik zien dat dit niet echt gezegd werd. Het ging niet eens over mij. Het ging over de angsten van een ander. Iemand die houvast zocht. Wat ik me ook goed kan voorstellen.
Dit keer kon ik voor het eerst door mijn overtuiging heen kijken en iemand steun bieden die houvast zoekt.

Dankzij, onze gastdocent uit Wuhan!

Stefan van Rossum 

Disclaimer!
Het is natuurlijk niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen die op een of andere manier met de tragische gevolgen van het coronavirus te maken hebben (gehad). Jullie wens ik veel sterkte! 

Een nieuwe blik

Holistische anatomie wetenschappelijk onderbouwd? Afgelopen weekend was ik bij het Fascia@Sea congres van Pantha Rei (opleidingsinstituut voor osteopathie). Twee dagen lang waren er internationale toponderzoekers op het gebied van fascia.De een na de ander kwam met baanbrekend onderzoek en in deze blog deel ik graag de voornaamste bevindingen van dat congres. OF beter gezegd bevinding, enkelvoud. Want als er één rode draad door alle presentaties liep, dan was het dat onze blik op anatomie hopeloos verouderd is. Anatomie is volgens Georg Harrar, een Oostenrijkse osteopaat, afgeleid van het Griekse woord ‘anatome’ wat dissectie betekent. ‘Dissectie’ komt van het Latijns (from Latin dissecare “to cut to pieces”; bron Wikipedia). In stukjes snijden. Nederlandse zoekresultaten hebben het over verscheuren, openrafelen of splijten.

Middeleeuwse praktijken

Het klinkt allemaal al vrij bloederig en uit de ‘Middeleeuwen’ waar een beetje misdaad ook met dit soort termen werd bestraft; vierendelen, overgoten met olie, levend gevild, etc.

Maar goed de twee grootste bezwaren van anatomie zijn dat het altijd op kadavers, dode lichamen wordt uitgevoerd. En daar kun je een hoop informatie natuurlijk uithalen maar ook een hoop niet. Vooral fascia veranderd vrij snel nadat iemand is overleden. Het grootste bezwaar is echter dat anatomie, zoals het woord aangeeft, alles in stukjes snijdt. Dit zijn spieren, dat zijn organen. Daarmee gaat een hoop informatie verloren. Zo werd de importantie van fascia pas recent ontdekt omdat het altijd werd weggesneden. Jaap van der Wal ontdekte dat ligamenten in de werkelijkheid helemaal niet zo bestaan. Spieren hebben geen kleine afgebakende origo’s en inserties maar zijn veel breder en dynamischer in de aanhechting. Dynaments noemt hij het. Het wegsnijden van allerlei weefsels is dus veel meer een keuze van de snijder.

Holistische anatomie is taal

Andere sprekers toonden aan dat het qua functionaliteit geen enkele functie heeft om te kijken naar de individuele spieren. Bewegingen en inspanningen ontstaan door diverse spieren en fascia samen (Prof. Emeritus P. Huijing, NL). Kurt Mossetter MD een bekende Duitse sportarts stelde een fascia trainingsprogramma op voor profvoetballers om klachten in de hamstrings te voorkomen. Waar bij hij aangaf: ”hamstring injuries are not in the hamstrings.”. Georg Harrar kwam tot de conclusie dat anatomie vooral een taal is. Om alle delen een naam te geven kunnen we met elkaar communiceren. Als we over de Lattisumus dorsi praten weten we waar het over gaat. Dat is de primaire functie van anatomie.

Godfather of Fascia!

Robert Schleip, op dit congres aangekondigd als de “Godfather of Fascia” is ooit begonnen als Rolfer maar stortte zich, ontevreden over de wetenschappelijke onderbouwing in de materie en is nu de “leading expert on fascia”. Hij gaf onder meer aan dat recent onderzoek aantoont dat als je rekoefeningen doet met je linkerbeen, het rechterbeen ook mobieler wordt! Maar ook dat niet alle fascia te beïnvloeden is met manuele of massagetherapie. Fascia an sich is ook alweer een verzamelnaam met inmiddels een indeling in verschillende vormen van fascia. Jaap van der Wal weer tot slot, pleit vurig voor een andere visie op anatomie. Als voorbeeld geeft hij een plaatje van een gedemonteerde kerstboom. Alle onderdelen liggen netjes naast elkaar; de takken, de naalden, de slingers, lampjes en kerstballen maar het is geen kerstboom.

Anatomie als architectuur

Jaap bekijkt holistische anatomie vanuit een fenomenologisch oogpunt en vraagt om de anatomie vanuit de architectuur te bekijken. Niet hoe maar waarom. De architectuur bekijkt de delen in relatie met elkaar en haar omgeving. Een tensegritymodel gaat over de verhouding tussen tension en integrity. De mens is een zeer complex tensegritymodel waarbij de losse delen pas interessant worden in de samenhang, de architectuur. Een moderne blik op de anatomie dus of zoals ook gezegd werd; holistische anatomie.

Let op: Tijdens het congres zijn interviews voor de Esoterra Podcast opgenomen met Jaap van der Wal en Robert Schleip (in het Engels). Hou de podcast of site in de gaten. Medio 2020 worden deze podcasts geplaatst.

Gerelateerd lesaanbod

Masseur, vakantie, workaholic

Als masseur op vakantie kijk ik, eenmaal aangekomen op m’n vakantielocatie, altijd even naar het massage-aanbod van de regio. Meestal mag ik van mijn vrouw wel een uurtje naar de masseur terwijl zij de kids bezighoudt in het zwembad.
Ik ben altijd benieuwd hoe ze ‘het’ in het buitenland aanpakken. Meestal is dat redelijk hetzelfde als in Nederland. Een paar uitzonderingen; in Spanje kreeg ik een paar keer een papieren onderbroek die ik aan mocht trekken voordat ik kon gaan liggen.
In een prachtig resort in Costa Rica kreeg ik een heerlijke massage die iets uitliep. Ik had een massage geboekt van een uur, maar de masseur vertelde me na bijna een uur dat ze geen tijd meer had voor mijn andere been, tenzij ze nog een half uur door mocht gaan. Slimme meid! Tuurlijk ga maar lekker door. Het is toch vakantie.
Iets soortgelijks maakte ik mee in een winkelcentrum in Texas waar ik een Indiase hoofdmassage voor 10 minuten boekte. Na tien minuten masseren lag ik half in coma en kon nog net “yes” murmelen toen de masseur vroeg of ik nog tien minuten extra wilde.
Maar het kan ook minder goed aflopen. Een student vertelde me dat ze in een Turkse badplaats een luxe Hamam massage kreeg waarbij ook billen en borsten uitgebreid werden meegenomen. Veel uitgebreider bleek achteraf, dan haar vriend die ook de luxe Hamam massage had gekregen bij dezelfde masseur.

Opeens weet je het!

Ook kom ik geregeld mensen tegen die op vakantie zo’n fijne massage krijgen dat ze eenmaal thuis besluiten ook masseur of massagetherapeut te worden. Zo hebben we nu één student die in Griekenland een wereldveranderende massage heeft gehad en één die op het strand van Aruba een fantastische massage kreeg.
Persoonlijk vind ik niks heerlijkers dan gemasseerd worden in de buitenlucht, als het warm genoeg is. De mooiste herinnering daaraan is van een massage in een tuin gewoon in Nederland; Zeist. Hoge bamboestruiken gaven genoeg privacy en schaduw, terwijl een licht briesje de geluiden van de stad ver weg bliezen…

Gerelateerd lesaanbod

Sportmassage op de Santiago de Compostela

(Sportmassage zit niet in ons aanbod maar met de opleiding masseur, kun je minstens even goed de kuiten van wandelaars losmasseren.)

De afgelopen jaren hebben we veel verschillende pelgrimswegen naar Santiago de Compostela in noord west Spanje bewandeld. Die pelgrimstochten op de camino’s de Santiago hebben ons veel gebracht. Bijvoorbeeld hoe eenvoudig het leven kan zijn.

Om gedurende vele weken achtereen gemiddeld 25 kilometer per dag te wandelen, nacht na nacht te slapen in een stapelbed in herbergen in slaapzalen vol met snurkende medepelgrims. Je hele hebben en houden in een rugzak van nog geen 10 kilo op je rug, regen, wind, sneeuw en hete zon trotserend.

Ontmoeten

Je ontmoet tijdens die vele wandelingen een hele schakering aan medemensen. Niet alleen medepelgrims uit landen uit de hele wereld maar ook vele locals zoals winkeliers, herbergiers, barkeepers, enzovoorts. Allemaal hele behulpzame en lieve mensen. Allemaal met hun eigen verhaal en levensgeschiedenis. Soms gewone verhalen, soms ook hele persoonlijke situaties die je te horen krijgt.

Na verloop van de vele dagen wandelen, de ontelbare en soms ontroerende ontmoetingen en al die bijzondere verhalen besef je dat je zelf heel erg dankbaar bent dat je al die ervaringen mag meemaken. Dankbaar voor wat je in je eigen leven allemaal ten deel is gevallen. Het leven is tenslotte niet voor iedereen altijd een gemakkelijk te bewandelen pad.

Op de camino ga je waarderen wat anderen voor je doen, jou aandacht geven als je het fysiek of mentaal moeilijk hebt, voor een luisterend oor, een arm om je schouder, voor elk helpend gebaar.

Teruggeven

We hebben ons de laatste jaren afgevraagd wat wij op onze beurt terug zouden kunnen geven aan de camino. Zouden we een eigen herberg beginnen om de pelgrim te ontvangen in een sfeer die we zo vaak hebben mogen ervaren? Een sfeer van gastvrijheid, van warmte, van vriendelijkheid en empathie. Wilden we dat of voelden we ons dan weer vastzitten in een keurslijf terwijl we in feite op zoek waren naar vrijheid? Ook al hebben we mooie plekken gezien die erom vroegen om weer opgeknapt en bewoond te worden en pelgrims te ontvangen, toch hebben we daar uiteindelijk heel bewust niet voor gekozen.

Liever nog dan een veilige haven voor pelgrims te zijn op een vaste plek ergens op de camino, wilden we juist verder blijven reizen en ontdekken, onze eigen camino blijven bewandelen. En zie, zo kwam eind 2018 de opleiding voor allround masseur van Esoterra voorbij die ons in staat stelde iets nieuws te leren, niet met ons hoofd maar juist met onze handen en die ons tegelijkertijd de gelegenheid gaf deze nieuwe vaardigheid toe te passen op onze pelgrimstochten. Dit was iets wat we overal ter wereld zouden kunnen doen. Hiermee vielen alle stukjes op hun plaats.

Dankbaarheid

In onze zomervakantie, vrij van de opleidingsdagen van Esoterra, zijn wij met onze massagetafel naar noord-Spanje vertrokken. Hier hebben we (tot nu toe) op vijf verschillende plekken langs de Camino Frances onze mobiele massage-unit neergezet en vermoeide pelgrims gemasseerd. Heel vaak duurde het even voordat we iemand op onze tafel kregen maar hadden we eenmaal één pelgrim op de tafel dan volgden er direct meer en ontstond er vaak ook een rij wachtenden. Het was voor ons een onverwacht succes. Temeer ook omdat we geen vaste prijs vroegen maar het, in de geest van de camino, aan de betreffende persoon overlieten wat te geven voor de ontvangen massage, zo genoemd “donativo”. Onze opbrengst heeft ons regelmatig in positieve zin verbaasd. En dat niet alleen. Heel regelmatig kregen we complimenten over onze massages zoals “you saved my day”, “I am an old lady but now I feel like a young girl again”, we ontvingen ook vele duimpjes en hugs.

Die complimenten gelden niet alleen voor ons maar zijn ook voor de opleiding die we bij Esoterra volgen, voor de docenten die ons geleerd hebben hoe met cliënten om te gaan, hoe ze netjes toe te dekken, hoe op onze houding te letten en bovenal hoe te masseren. Want, ook al zijn we pas halverwege de opleiding, we hebben inmiddels genoeg bagage en zelfvertrouwen om een goede massage te geven en dat is te danken aan jullie!

Marlinda Renes & Bart Uelen (studenten opleiding masseur)

Bart heeft naast het Esoterra diploma masseur ook een diploma sportmassage. Marlinda heeft geen sportmassage achtergrond maar kon wel een hele geschikte massage geven voor de wandelaars.

Website van Marlinda en Bart. In hun praktijk geven ze ontspannende massages en sportmassage.

Gerelateerd lesaanbod

Voetreflexologie in alle soorten en maten

Voetreflexologie is niet zomaar een lekkere voetmassage maar werkt veel dieper en heeft een therapeutische functie. Als u uw voeten aanraakt of masseert kunt u voelen dat dit gedeelte van het lichaam zeer gevoelig is. En als uw voeten lekker gemasseerd worden zult u merken dat u hele lichaam in een diepe ontspanning kan komen. Dit geeft al een beetje het effect weer tussen het bewerken van de voet en het effect wat dit heeft op het hele lichaam. De voetreflexologen gaan nog een stap verder. Volgens de theorie van de voetreflexologie corresponderen  zones of punten op uw voet met organen en gebieden in de rest van uw lichaam. En zo kun je dus o.a. darmklachten, migraine, stress en menstruatieklachten verzachten of verhelpen door specifieke punten op de voet te manipuleren. Overigens wordt daarbij niet alleen de voetzool maar ook de tenen en de bovenkant van de voet meegenomen.

Veelvoud aan vormen van voetreflexologie

Eunice Ingham vertaalde de zonetherapie naar voetreflexologie met het baanbrekende boek: stories the feet can tell. Door haar boek en cursussen ontstond de belangstelling in bredere lagen van de bevolking en verdween de exclusiviteit (en voor sommigen de geloofwaardigheid). Reflexologie was herboren en vitaler dan ooit. Ontwikkeling na ontwikkeling volgden elkaar op en vandaag de dag zijn er tientallen methodes, denkwijzes en uivoeringen van de (voet)reflexologie.
Hieronder geven we een overzicht van bekende en minder bekende vormen.

Voetreflexologie volgens de methode Ingham

Deze methode wordt gezien als de traditionele methode. Veel voetreflexologen werken nog steeds met een kaart die zijn ontwikkeld/ ontdekt heeft in de jaren ’30 van de vorige eeuw. Ingham werkte niet alleen met de zones van Fitzgerald maar plaatste ook een anatomisch model op de voet. Ingham heeft over de hele wereld seminars en cursussen gegeven en heeft er zodoende voor gezorgd dat voetreflexologie vandaag de dag zo bekend is. Haar neef Dwight Byers heeft het uitdragen van deze vorm overgenomen. De methode Ingham werkt veel met de duim en de ‘eb en vloed’ of de ‘lopende duim’ beweging.

Hanne Marquardt

Hanne Marquardt heeft de reflexologie van Eunice Ingham geleerd en verfijnd. Daarnaast heeft zij naast de al gebruikte horizontale zones ook de verticale zones geïntroduceerd. Zij heeft vooral in Duitsland maar ook in de rest van Europa de voetreflexologie op de kaart gezet. De methode van Hanne Marquardt werd in Nederland onder andere gedoceerd bij Sonnevelt Opleidingen. Haar methode werkt wat zachter dan de originele Ingham methode. Albert Sonnevelt ging bij Hanne Marquardt in de leer nadat hij een kennis vertelde meer over het lichaam te willen leren. Ze zei:”begin bij de voeten” en verwees hem door naar de opleiding van Hanne Marqaurdt. Nu geeft Albert al weer 15 jaar zelf les in voetreflexologie en heeft hij zijn eigen methode ontwikkeld. Albert:”Het laagdrempelige aspect van doe je schoenen maar uit en je kan aan de slag vind ik heel prettig. De effectiviteit ervan blijft me verwonderen.”

ART voetreflexologie

ART staat voor Advanced Reflexology Techniques en is ontwikkeld door de Engelsman Anthony Porter. Hij ontdekte dat veel klachten ontstaan door hyperthyroidism en is gespecialiseerd in ‘vrouwenklachten’. Onderdeel van zijn theorie is dat pijn niet automatisch betekent dat er een blokkade is en de staat van het weefsel meer informatie. Het is een verfijning en een verdieping van de traditionelere reflexologie. De technieken worden meestal dieper en meer gefocusd uitgevoerd.

Zu voetreflexologie

Zu is een andere verfijning die is ontwikkeld door de Italiaan Alfredo Baldassarre. In zijn eerste boek, Zu Reflexology part I schrijft hij dat hij in het begin van zijn reflexologie carrière voeten behandelde, later ontdekte hij dat hij voeten van mensen behandelde, daarna dat hij de mensen door de voet behandelt en nog later ontdekte hij dat hij de ziel van de mens door de voet behandelt. Zu reflexologie is een samensmelting van reflexologie en de Taoïstische leer. De Yin Yang filosofie komt terug in de aanpak door te werken met hard/ zacht, knijpen/aaien en aan-/ ontspannen. Deze vorm van reflexologie werkt op meridiaanpunten en heeft een nieuwe samenvoeging van punten van diverse meridianen ontwikkeld.

Soms zie je na meteen of na enkele minuten al resultaat. Over de oorzaak waarom deze vorm zo effectief is zegt mevrouw Booth:”De Vertical Reflexology brengt het lichaam in een neutrale staat waardoor littekens, spanning, verval, etc. wordt omzeild en zo direct het echte probleem wordt aangepakt. Doordat het lichaam actief staat is het vitaler en stroomt alles meer. Daarnaast zijn in een staande houding de voetzolen verbonden met de aarde wat een extra energetische lading kan geven”

Vertical Reflexology

Je kunt de Vertical Reflexology ook gebruiken in samenwerking met andere vormen van reflexologie en je kunt ook op handen en voeten tegelijk werken (Synergetische Reflexologie), waarmee de reflexen nog sterker worden beïnvloed. Daarnaast heeft ze een zelfhulpprogramma ontwikkeld om jezelf ook preventief te beïnvloeden.

3 dimensionale voetreflexologie

De Zweed Henrik Hellberg ontwikkelde een 3 dimensionale voetenkaart. In zijn somatotopie (topografie) staan de voeten met de zolen tegen elkaar waardoor er een driedimensionale kaart ontstaat. De reflexoloog zit bij deze behandeling ook niet aan het voeteneind maar schuin naast de cliënt.

Metamorfosemassage

Metamorfosemassage hoort volgens de puristen niet helemaal in dit rijtje thuis. Toch lijkt de manier van werken veel op de andere reflexologiemethodes. Robert Saint John onderzocht het effect van stress op ziektes en kwam zo op het pad van de reflexologie. Hij vond de verschillende kaarten en stromingen onduidelijk en begon daarom zelf te onderzoeken welke aanraking en punten het meest effectief waren. Daarbij wekte vooral de psychologische effecten zijn interesse. Zo ontwikkelde hij een kaart waarop de vader en moederenergie zijn verwerkt. Ertussen in zit de cyclus van de negen maanden die we in de baarmoeder doorbrengen. Deze periode heeft grote invloed op ons verder leven en door op dit gebied te werken met zachte aanrakingen kan er een catharsis plaatsvinden. Het doel van deze vorm van reflexologie is bewustwording door aanraking. Men gebruikt met name stimulerende punten langs de wervelkolomzone die overeenkomen met de chakra’s. Allerlei onverwerkte gebeurtenissen blijven als een plaatje op de chakra’s zitten. Door de chakralijn te masseren kunnen de onverwerkte gebeurtenissen verwerkt worden. Elke chakra beïnvloedt een hormoonklier. Bij verwerking wordt vaak ook de hormonale disbalans hersteld. Naast de voeten werkt men ook op de handen en het hoofd.

Zoku Shin Do

Rwo Shur

Een Zwitserse missionaris, Joseph Eugster (Wu Rwo Shur in het Chinees) was gestationeerd in Taiwan en had last van zware artritis. Na een tip van een collega om niet bij de pakken neer te zitten maar reflexologie te proberen begon hij zich in te lezen en het op zichzelf uit te voeren. Na twee weken was zijn artritis verdwenen. Verbluft en enthousiast geworden begon hij de reflexologie te praktiseren op zijn kerkelingen? Toen hij een bekende Taiwaneese reporter van een schildklieraandoening afhielp en deze reporter er een TV reportage over maakte kwamen duizenden Taiwanezen naar hem toe om van hun klachten af geholpen te worden. Hieruit is de Rwo Shur of Father Joseph methode ontstaan.
Het is een zeer stevige en pijnlijke manier van reflexologie. Het idee hierachter is dat er soms een soort schil over het reflexpunt zit die eerst ‘doorgebroken’ moet worden. De theorie komt voort uit de traditionele Westerse reflexologie. Er zijn een aantal verschillen in zones en er wordt met de knokkels en met houten stokjes en crème gewerkt. De stokjes hebben als voordeel dat de duim wordt gespaard en het voelt vaak minder pijnlijk. Joseph Eugster heeft een grote invloed gehad op de herontwikkeling van voetreflexologie in Azië en wordt wereldwijd gezien als een groot pionier en ambassadeur van reflexologie.

Padabhyanga

De Indiase manier van voetreflexologie heet Padabhyanga maar wordt ook wel Ayurvedische reflexologie genoemd. ‘Pad’ staat voor voeten, ‘Abhya’ voor omgeving en ‘Ang’ staat voor het lichaam. Door de Marmapunten (vitale punten) te masseren kun je de balans in het lichaam optimaliseren. De Marmapunten liggen op dezelfde plek als de meridiaanpunten maar zijn meestal groter waardoor ze makkelijker te bewerken zijn. Deze vorm is vooral preventief bedoeld. De Padabhyanga dient idealiter elke avond voor het slapen gaan uitgevoerd te worden. De behandeling wordt uitgevoerd met olie (meestal sesamolie) en er wordt gewerkt met een warme koperen of tinnen schaal. De ‘Kasa’schaal wordt ingewreven met olie en daarmee wordt over de voeten gewreven om de energiecirculatie te stimuleren. In Nederland zijn er inmiddels duizenden beoefenaars van de reflexologie. Ook hier heeft de ontwikkeling niet stil gestaan. Een aantal specifieke richtingen worden hier genoemd:

Chinflex/ Voetreflex plus

Marga van Erp heeft een stijl ontwikkeld die een combinatie is van de ‘Westerse’ technieken en de originele Chinese voetreflexologie. De Chinese methode is zo’n 4000 jaar uit. Waar de Westerse methode alleen op de voeten gefocust is, houdt de Chinese methode zich naast de voeten ook met de onderbenen en de knieën bezig. Daar zitten hele belangrijke meridianen en acupunctuurpunten. Een ander verschil is dat de uitvoerder van de Chinese voetreflexologie veel meer vanuit zijn eigen lichaam werkt. Zo worden de handen en vooral de duim ontlast terwijl je toch een stevige druk uit kunt oefenen.

In China is het gebruikelijk dat de mensen om de drie, vier weken voor preventief onderhoud naar de voetreflextherapeut gaan en dan worden alle zones, meridianen, een aantal ‘ervaringspunten’, de onderbenen en de knieën bewerkt. Ervaringspunten zijn punten die in de loop der eeuwen door ervaring en overlevering zijn ontdekt als punten die goed tegen bepaalde aandoeningen werken. Zo hebben ze een punt tegen slapeloosheid, diabetes etc. Niet dat diabetes de uitkomst zou zijn van een authentieke Chinese diagnose. Zij denken meer in termen als te weinig yin of een Milt chi zwakte. De belangstelling voor de Chinese reflexologie en de combinatie met de Westerse vorm in Nederland is groot.

Methode Manda Bergsma

Direct na haar studie fysiotherapie merkte Manda Bergsma dat de geleerde kennis te beperkt was en besloot ze om verder te studeren in de acupunctuur. Eenmaal werkzaam in een grote fysiotherapiepraktijk besloot ze om voetreflexologie toe te passen om de kennis van de acupunctuur te gebruiken, omdat er binnen de praktijk niet met naalden gewerkt mocht worden. De chronische ‘gevallen’ werden naar haar doorverwezen en Manda was altijd heel nieuwsgierig wat ze op de voeten zou aantreffen. De reacties op haar therapie waren lovend. Ze ontwikkelde een vorm van voetreflexologie waarbij niet alleen de fysieke plek word behandeld maar ook het orgaan wat bij de desbetreffende meridiaan hoort. “Bij mensen met retro patellaire chondropathie (knieklachten) bewerk ik op de voet de zone die bij de knie hoort maar ook de zone van de maag, want de maagmeridiaan loopt langs de knie.”
Manda ontwikkelde een vorm van reflexologie waarin ook de meridianenleer is verwerkt. Omdat haar methode zo succesvol was werd ze gevraagd om lezingen te geven. De lezingen werden cursussen en de cursussen werden opleidingen. De opleidingen  worden al meer dan twintig jaar gegeven op de School voor Voetreflexologie in Noord Holland. Manda legt uit hoe haar methode werkt: ”De energie, ki of prana die we in ons lichaam krijgen stroomt door onze meridianen. Door verbranding van voedsel komt (licht)energie vrij. Deze energie stroomt door onze meridianen. Alle cellen krijgen via de meridianen (licht)energie aangevoerd die behalve energie ook informatie geeft aan de cellen. Vergelijk het internet. De cel weet hoe te specialiseren en hoever te vermenigvuldigen.

De afvalstoffen die vrijkomen tijdens de verbranding van voedsel wordt uit ons lichaam afgescheiden via de nieren, de uitademing. De lichtenergie dooft en deze energie verlaat het lichaam via tien lichaamslijnen. Dit zijn een soort afvalkokers die de afgewerkte energie transporteren naar de voeten. Vanaf de voetzones kan de afgewerkte energie het lichaam verlaten. Normaal gesproken verlaat de restenergie het lichaam via de voeten maar als er een blokkade is kan zich dat ophopen. Met de voetreflexologie kun je dit uit het lichaam laten verdwijnen.
De kaart die Manda gebruikt is een directe weerspiegeling van het lichaam. In de loop der jaren heeft ze deze kaart ontwikkeld. De organen vinden we terug op de voetzool en de huid, spieren en botten zitten op de dorsale kant (bovenkant). De hak is het bekken en de grote teen het hoofd. Heeft iemand lange armen dan zijn de armzones ook langer. Krijgt iemand een wespensteek op het voorhoofd dan zie je direct een bobbeltje ontstaan onder de nagel van de grote teen; nl. de reflexzone van het voorhoofd.
Deze methode gaat echt in op de klacht. Bij een tenniselleboog behandelen we de elleboog, de dikke darmmeridiaan, de nieren want die staan in relatie met de botten, de bijnieren om de ontsteking te remmen en C7. Zo’n behandeling duurt maximaal een uur.

S.T.E.R. therapie

Is een energetische vorm van reflexologie. Deze methode is aangereikt in ‘automatisch schrift’ via een medium. 22 jaar geleden zijn de eerste berichten bij Rob Geijssen binnengekomen. De voet wordt ingedeeld in negen huishoudingen (bijv. de hormoonhuishouding, bloedsomloop, etc). Daarin bevinden 68 reflexpunten. Niet de cliënt maar de behandelaar voelt op een bepaald gebied een prikkel. Daar houdt hij/zij een tiental seconden contact waardoor er een overdracht plaatsvindt wat de energie weer doet stromen. Zo is er bijvoorbeeld een punt dat kan helpen om te stoppen met roken. Rob Geijssen heeft zo duizenden mensen van het roken afgeholpen.
S.T.E.R. staat voor Stimuleren, Toevoegen, Energie en Reguleren. Door ontspanning te creëren kan het lichaam zich openstellen voor een behandeling. Tijdens deze behandeling wordt de energiedoorstroming op gang gebracht wat blokkades opheft en zo klachten vermindert.

De DROP Visie

Thijs Versteegh ontwikkelde een visie waarbij veel meer naar de houding van de reflexoloog wordt gekeken. Hij stelt dat hoe meer de reflexoloog ontspannen kan werken, hoe ontspannener en effectiever de behandeling aankomt. DROP staat voor Dynamic, Relaxed, Objective en Precise. De fysieke en dus ook de mentale houding van de reflexoloog.

Sceptisch over voetreflexologie

Zoals bij elke alternatieve of complementaire therapie zijn er duizenden succesverhalen. De wetenschap blijft echter schermen met onderzoeken die bewijzen dat het werkt of dat het klinkklare onzin is. De heer Koppenaar van de stichting Skepsis, een stichting die zich ten doel stelt buitengewone beweringen aan een kritisch onderzoek te onderwerpen, zegt het volgende over voetreflexologie: ”reflexologie zou moeten werken via zenuwprikkels in de huid van de voet, maar daar is meteen al een groot probleem. Het kan best zijn dat de voet 7000 gevoelsreceptoren heeft, feit blijft dat de voetzool geen onderscheid kan maken tussen een of twee voorwerpen wanneer die minder dan twee centimeter uit elkaar liggen. Op de verschillende voetkaarten liggen de details veel dichter dan twee centimeter bij elkaar. Bovendien, veronderstel eens dat voetzoolstimulatie via een onbekend mechanisme een reflex zou opwekken bij een orgaan elders. Waarom zou dat orgaan dan opeens weer goed moeten gaan functioneren? De gedachte hierachter is kennelijk dat niet goed werkende organen te vergelijken zijn met een radio die het weer doet als je erop slaat.”
Hij haalt ook diverse studies aan waarin het effect van voetreflexologie wordt geminimaliseerd.

Resultaten van voetreflexologie

Een van de meest wetenschappelijk opgezette onderzoeken is recent gedaan in Denemarken. De Koninklijke Deense School voor Geneeskunde hield samen met vijf reflexologieverenigingen een onderzoek onder 220 patiënten met hoofdpijnklachten. 90% van de deelnemers had aangegeven voorgeschreven medicijnen te hebben geslikt de maand voorafgaand aan het onderzoek. 78 Reflexologen gaven de deelnemers over een bepaalde periode voetreflexologiebehandelingen. Drie maanden na afloop van een reeks behandelingen gaf 16% van de deelnemers aan dat de hoofdpijnklachten verdwenen waren en 65% had een significante vermindering van de klachten ervaren.

Conclusie

Voetreflexologie is volop in ontwikkeling. Er zijn veel verschillende vormen van behandelen. Doordat er zoveel verschillende ‘kaarten’ zijn kan het voor de leek wel eens lijken alsof het een bij elkaar geraapt allegaartje is. En voor de sceptici is het ook moeilijk te begrijpen dat er meer dan een manier is. Maar net zoals men het lichaam kan helen door duizenden verschillende vormen: fysiotherapie, Mensendieck, Ayurvedisch, Acupunctuur, Fytotherapie etc, etc. kan men ook op voet het hele lichaam bewerken. En net zoals veel lichaamstherapieën volop in ontwikkeling blijven, zullen er nieuwe ontwikkelingen en kaarten voor de voetreflexologie ontstaan.

Bekijk het webinar met Jessy Jansen.

Waarom leer je in veel massagecursussen ‘naar het hart toe masseren’?

Massagecursussen en opleidingen leren je nog steeds geregeld dat je “altijd naar het hart TOE moet masseren”. “Heel belangrijk!” “Gevaarlijk om van het hart af te masseren.” Een hobby van mij is om dan te vragen: waarom? Waarom MOET je altijd naar het hart toe masseren? Wat ik zo leuk vind aan deze vraag zijn de reacties.
Bij een aantal mensen zie je een verwondering ontstaan: “tja waarom eigenlijk?” Ze hebben er nooit een moment bij stil gestaan dat het ook een vraag kan zijn. Overigens een andere veelgehoorde ‘wet’ bij massagecursussen waar de buik wordt gemasseerd is dat je met de klok mee moet masseren.

De aarde is rond!

De meeste kennis die we in onze massagecursussen leren of doorgeven is door onze voorgangers ontdekt of ontwikkeld. Zo zou ik er persoonlijk nooit achter gekomen zijn dat de aarde rond is. Rond? Waar dan? Ik zie alleen maar plat en een zon die in de zee verdwijnt. We weten van alles omdat we het aangenomen hebben en dat scheelt een hoop tijd en moeite. Ik was altijd wat nieuwsgieriger dus ik moest van alles zelf ontdekken. Bijvoorbeeld dat gebakken drop niet smaakt (en dat het bakken je moeders pan verknoeit).
Je moet ALTIJD naar het hart toe masseren! Andere studenten gaan nadenken en komen met “dat het iets met de stuwing naar het hart of de kleppen” te maken moet hebben? Afvalstoffen worden er ook bijgehaald. Maar worden afvalstoffen dan niet afgevoerd als je van het hart afstrijkt? Gaan de kleppen kapot als je tegen de richting in masseert? Welke richting eigenlijk, het is toch een omloop, een gesloten circuit? Tja daar wordt het al moeilijker.
Let wel, ik ben hier niet bezig om hooghartig te doen. Ik heb niet gezegd dat ik het antwoord weet. Nee, de hobby zit in het feit dat mensen een stelling in hun hersenen meedragen die ze nooit bekeken hebben en op allerlei massagecursussen herhalen: Water is nat en je MOET ALTIJD NAAR HET HART TOE masseren! Punt.

Hart is geen pomp?

Voor dit artikel heb ik nog even op Google gezocht om te kijken wat de onderbouwing is van deze stelling. Je komt er niet achter. Er wordt wel veelvuldig geschreven dat het echt heel belangrijk is maar waarom? Nee dat wordt niet vermeld. Het lijkt wel een wetmatigheid die al vroeg in het begin door de oude meesters is opgesteld. Misschien wel door Per Henrik Ling himself, de grondlegger van de Klassieke (Westerse) massage.
Nu wees Jaap van der Wal me dit weekend op een onderzoek van Branko Furst. Hij claimt dat het hart helemaal geen pomp is! Het hart pompt geen bloed rond! Volgens zijn stelling zorgen de capillairen voor een bewegende bloedstroom.
Dus moet je altijd naar het hart toe masseren? Tja, misschien bedoelde de oude Ling het wel anders. Ling studeerde naast massage ook Noordse mythologie en Goethe. Misschien bedoelde hij het wel metafysisch: Je moet altijd contact met het hart maken als je masseert. Masseer altijd naar het hart toe! Opdat er een diep contact ontstaat. Een ‘meer dan alleen aaien’ maar een moment van (samen)zijn. Een diep meningvol contact, van hart tot hart!
Dus, vooruit zegt het voort: masseer ALTIJD naar het HART toe!

Het jongetje onder de trap

Al vele jaren vertel ik in de les over het laserquest avontuur van mij en mijn neefjes. Hoog tijd om het verhaal eens op papier te zetten. Want het gaat niet alleen over een onbekend jochie. Het gaat over mij en over iedereen die zich hierin herkent.

Jaren geleden ging ik met mijn drie neefjes laserquesten. Je trekt dan een speciaal harnas over je romp aan. Daarop zitten lichtjes en sensoren die afgaan als er op geschoten wordt. Geladen met een lasergun moet je zoveel mogelijk anderen raken en zelf zo min mogelijk geraakt worden. Dit alles vindt plaats in een donkere ruimte met herrie, rook en zwaailichten.

Spring, dans, ren, schreeuw!

Met twaalf andere rondspringende kinderen mochten we eindelijk de ruimte in. Het commando ‘niet rennen’ was aan dovemansoren besteed. Alle kids sprongen de donkere hal in om de beste plek te vinden waar je de vijand kon bestoken. Na 10 seconden ging er een bel en stonden de laserguns aan. Het spel was begonnen!

Vijftien minuten lang werd iedereen door elkaar beschoten. We renden, doken, sprongen en gilden door de ruimte heen alsof ons leven er vanaf hing. Iedereen had een bijnaam en op je pistool kon je zien wie je geraakt had of wie jou raakte. “Ah, weer Terminator. Wie is Terminator??”

Achter dozen of bovenaan de trap; alles is een mogelijke hinderlaag of een goede plek om anderen op te wachten. Veel te snel ging de buzzer. Het spel was voorbij. Met bezwete, rode hoofden liepen we weer terug naar de ‘control room’. Daar kregen we de uitslag. En antwoord op de vragen: wie had er gewonnen en wie had wie het meest beschoten?

Alle kinderen waren oververhit en uitgelaten, op één na. Een jongetje kwam eruit zoals hij erin ging. Vol trots vertelde hij dat hij direct naast de ingang onder een trap is gaan zitten en daar de hele tijd heeft gewacht.

Niet geraakt!

“Niemand heeft me geraakt. Helemaal niemand.” Het jochie had 0 punten. Terwijl de rest van de kids hele veldslagen hadden uitgevochten met elkaar, was dit jongetje ongedeerd gebleven. Geen enkele ontmoeting, geen enkel gevaar, geen enkele punt en geen enkele keer geraakt! Gedurende het hele spel had het jongetje gewacht tot het over was. Zorgen dat het niet geraakt werd.

Tja dat raakte me wel. Ik ken namelijk ook zo’n jochie onder de trap die af en toe meer bedreigingen ziet dan kansen. Die nieuwe ontmoetingen uit de weg gaat. Die vanuit angst leeft. Dat bang is voor wat er allemaal fout kan gaan in plaats van ervaringen opdoen. Een kindje dat liever niet geraakt wordt of andere mensen raakt. Een jongetje onder de trap…

Massagetherapie heeft mij destijds geholpen om me bewust te worden van deze gevoelens en ook de diepe behoefte om aan te raken en geraakt te worden. Soms pijnlijk maar altijd ‘alive’.

Undercover in de massagewereld

Vijf jaar lang ging ik op pad langs Nederlandse en internationale massagepraktijken, sauna’s en massagesalons. Als mystery guest van Massage Magazine beoordeelde ik anoniem de bezoeken en de massages. Zelf ben ik al jaren masseur en massagedocent. De beoordelingen werden dus gedaan door een ervaren masseur. Iets wat in principe niet strikt noodzakelijk is en relevant want elke
klant beoordeelt de manier waarop hij is gemasseerd, ongeacht of de klant er nu verstand van heeft of niet. Als de klant de massage als positief heeft ervaren hoor je het vaak wel. Maar als de massage niet was wat de klant ervan had verwacht hoor je meestal niks en zie je de klant vaak ook niet meer terug.
Vaak waren de massages uitstekend maar ook kwam het geregeld voor dat de kwaliteit niet om over naar huis te schrijven was (wat dan dus wel gebeurde). Voor Massage Magazine werd de evaluatie altijd redelijk netjes verwoord.
In mijn E-boek maak ik je deelgenoot van mijn grappigste en pijnlijkste ervaringen. Leerzaam voor masseurs en massagetherapeuten. Leuk om te lezen voor iedereen die zelf masseert of graag (nog) eens gemasseerd wordt. Ook als je massage leren gaat is het een goed onderdeel van je leerproces om als mystery guest het land in te gaan.

Mystery Guest 
Wat is er mooier dan betaald worden om gemasseerd te worden? Een droombaan? Jazeker. Een enorme droombaan! Hoewel het af en toe ook echt werken was. Soms waren de massages zo slecht dat ik echt mijn tanden op elkaar moest bijten en het een kwestie was van volhouden. Ook werd ik soms getipt door iemand over een hele slechte masseur. Vanzelfsprekend maakte ik dan gelijk een
afspraak. Van nature ben ik niet iemand die mensen snel zal bekritiseren. Soms had ik dan ook wel moeite om een negatieve recensie te schrijven. Maar dit lukte wel omdat ik
me bedacht dat deze masseurs het wel verpesten voor de goede, oprechte, professionele masseurs. Het was en bleef over het algemeen heerlijk werk.
Letterlijk wegdromen was not done want het was mijn opdracht om juist ook op de vele details te letten.

Betrapt

In Almere kwam ik op een mooie zomerdag bij een masseur die alles tot in de puntjes had verzorgd. Aangekomen inde massagekamer was de massagetafel ‘opgemaakt’ met een flesje Spa en een echte orchidee. Dat zag er al goed uit! Het rook heerlijk in de ruimte en de temperatuur was goed. De massage was ook heel aardig. Het voelde wel alsof ze één bepaalde route had leren masseren maar ik voelde me ontspannen tot het moment waarop de masseur na de massage de vraag stelde ‘En wanneer ga je nu vertellen dat je van Massage Magazine bent?’
Ik proestte de slok Spa blauw uit en met het schaamrood op de kaken vroeg ik hoe ze wist dat ik mystery guest was.
Ze legde uit dat ze mijn afspraak niet helemaal vertrouwde. Een een man uit Utrecht die een massage reserveert in Almere? Ze had mijn naam gegoogeld en vond alle achtergrondinformatie over me…

De volgende dag belde ik een andere masseur in Almere voor een afspraak en na mijn ‘Dag met Mr X, ik wil graag een afspraak maken.’, werd ik onderbroken. ‘Ja hou maar op, jij bent de
mystery guest! Ik ben gewaarschuwd door een mede-masseur. Daar doe ik niet aan mee, doei.’ Tja, en wat zeg je dan. Overigens getuigt het wel van zelfvertrouwen als je weet dat ik kom en je toch laat beoordelen. Deze mevrouw koos wat anders.

Massage leren is ook leren voelen
Soms heb je geen idee wat er op je rug gebeurt. Is het een vuist of een elleboog. En wat voel ik nu? Als de massage goed is, wordt het een uitdaging om niet weg te dommelen. Want als ik in slaap val moet ik of een nieuwe massage boeken of een stuk uit de massagerecensie weghalen.  Hoe mooi de opdracht ook was en dit vak ook is, beroepsdeformatie zorgt ervoor dat je bij geen enkele
massage meer makkelijk weg droomt of je automatisch overgeeft aan de vakkundige handen van de masseur.

Bussum

Mijn vriendin en ik hebben een duomassage geboekt. De massagepraktijk in Bussum zit in een sporthal waar op deze vrijdagavond een tennistoernooi word gehouden. Sinterklaas zal met zijn Pieten de prijsuitreiking verzorgen. We zijn vrij vroeg dus nemen in de sportkantine plaats en bestellen wat te drinken. Het is een gezelligheid van jewelste en een komen en gaan van bier en bitterballen. De kinderen lopen steeds meer uit het zicht van de ouders en zij gaan een interessante rol spelen in deze massage-ervaring.

De toegewijde en professionele (sport)masseurs gaan ons na een uitgebreide intake lekker masseren. Alles gaat goed, we liggen lekker, de masseurs weten wat ze doen en op de achtergrond horen we het geroezemoes van de kantine. Het doet me denken aan mijn kindertijd. Als er een feestje was mochten we langer opblijven maar op een gegeven moment was het onverbiddelijk bedtijd. En dan lag ik op bed met het heerlijke geroezemoes op de achtergrond. Af en toe schaterde ome Henk me weer wakker of giebelde de tantes door iets te veel drank, maar een veiliger en ontspannender geluid is er voor mij niet te bedenken.

Spelende kinderen

Zo lig ik dus op de massagetafel maar er komt een ander geluid uit mijn jeugd voorbij. Een minder relaxed geluid. De masseur ergert zich en schaamt zich denk ik voor de herrie van de spelende kinderen in de gang net naast de ruimte. Die kids zijn met ballen aan het spelen. Tja, ik hoor het ook maar ach.

De masseur vind het vreselijk en begint ergerlijk te zuchten. Ik kan het me wel voorstellen. Ze is zo toegewijd dat ze waarschijnlijk in doodse stilte wil masseren. Maar haar geluid (gezucht en gesteun) is vele malen erger dan de spelende kinderen in de hal.

Ook massage leren

Wil je ook een goede massage leren? Dan is het een goed idee om geregeld naar een masseur of massagetherapeut te gaan. En ook al wil je een Shiatsu of Klassieke massage leren; je leert elke keer weer iets waar je wat mee kunt. Of het nu iets positiefs is of iets negatiefs. Het blijft een leerpunt.

Voor de opleiding massage is het dan ook een opdracht; ga naar een masseur in de buurt en laat je masseren. Als je zelf geen masseur hoeft te worden maar wel een heerlijke massage leren wilt, ben je welk om op onze introcursus massage.Daar ga je met fijne, ontspannende technieken een heerlijke massage leren.

Ademwerk of is het geen werk?

Ademwerk klinkt als een zware bezigheid. Wie de term heeft bedacht? Het zal wel uit de jaren ’80 komen en ach je hebt ook lichaamswerk dus waar zeur ik over. Toch is ademwerk soms een hele klus. Onze ademhaling wordt namelijk bijzonder indringend gevormd door wat we in ons leven meemaken. Sommige dingen ontnemen ons de adem. En vaak komt die adem niet meer als zichzelf terug. Ademwerk aan de winkel dus.

Elk leven begint met een inademing en eindigt met een uitademing. Als we sterven blazen we onze laatste adem uit, en als we geboren worden en we ademen niet snel genoeg in, krijgen we een klap voor onze billen. Ademen is zo basaal verbonden met het leven dat de ademhaling veel over iemand zegt. Adem je diep of zit je ademhaling hoog? En in welke situaties verandert dit? Krijg je bijvoorbeeld nog wat adem binnen als je voor 1000 man met een microfoon voor je neus staat, of als je examen hebt?

Ik heb heel veel mensen gemasseerd waarbij het echt een klus was om enige ademhaling in het lichaam te zien; zo oppervlakkig dat er niets beweegt. En als je dan vraagt om dieper te gaan ademen, halen ze bijna overdreven een paar keer diep adem en vallen daarna weer terug in hun oude patroon.

Adem uit…

Het is interessant ze bewust te maken van hun ademhaling; als je focust op je eigen ademhaling ben je meer in contact met je zelf, je lichaam en het ‘nu’. Door te focussen op de ademhaling van de cliënt en exact dat ritme te gebruiken krijgt je aanraking een enorme diepgang. Het resultaat is een verademing. Een diepe rust ontstaat als je zo dicht met je bewustzijn bij je ademhaling komt. Je hele lichaam ervaart de vloeiende beweging van je ademhaling.

Elk leven begint met een inademing en eindigt met een uitademing.

Hoe meer ik met lichaam- en ademwerk bezig ben, hoe meer ik me realiseer dat elke ademcyclus een weergave is van actie en ontspanning, het para- en het ortho-sympatische. Om in te ademen heb je inspanning nodig. Je longen moeten uitdijen, je diafragma gaat naar beneden en je organen worden iets weggedrukt. Velen van ons gebruiken bij een inademing nog extra zogenaamde hulpademhalingsspieren.

De uitademing gaat, bij een goede gezondheid,  zonder enige inspanning; alles flubbert ineen als een leeglopende ballon. Die continue beweging van de ademhaling zorgt dus voor een onbewust herhalende actie en ontspanning.

Ademloos

Ademen doen we zonder erbij na te denken. Jaar in en jaar uit. Toch kan het heel bijzonder zijn om af en toe heel bewust op je ademhaling te concentreren en met ademwerk oefeningen te doen. Dan kan een simpel iets als een inademing voelen als het drinken van een heerlijke champagne. Dan kun je ervaren hoe ontzettend prettig het is om te kunnen ademen. Jaar in en jaar uit.

Ik neem even een adempauze en ga genieten van de zomer en mijn ademhaling.

Meer weten over Ademwerk?

Een verbeterd adempatroon geeft zowel letterlijk als figuurlijk meer bewegingsruimte. En het maakt weer ruimte voor levenskracht en authenticiteit.

Luister naar de Podcast Ademwerk van onze docent Marjon van Opijnen.
En mogelijk is onze 4-daagse Cursus Werken met Adem interessant voor je als je meer wil leren over adem technieken. In deze Cursus Werken met Adem I leer je de basis van ademwerk, je leert alles over de belangrijke rol van ademhalen voor onze gezondheid en innerlijke balans. Je krijgt concrete life-hacks om jouw eigen adempatronen te herkennen en verbeteren. Je leert ook praktische adviezen en oefeningen te geven aan anderen.