Empathie, een begrip dat we allemaal kennen maar toch op verschillende manieren interpreteren. Het is een containerbegrip dat ons uitdaagt om na te denken over de betekenis voor onszelf. In onze opleidingen is empathie een van de sleutelvaardigheden die we onze studenten bijbrengen, omdat we geloven dat het essentieel is voor het toekomstige werk in de coaching of therapeutische praktijk. Dit blog onderzoekt empathie vanuit verschillende perspectieven, waarbij we dieper ingaan op fenomenologische benaderingen, neurowetenschappelijke inzichten en praktische toepassingen.
Emotionele empathie: Een fenomenologische benadering
Empathie wordt vaak gezien als het vermogen om je in te leven in de emoties van anderen, maar het omvat ook het vermogen om jezelf te verplaatsen in de ervaringen van anderen, zelfs in objecten. Dit fenomenologische perspectief benadrukt dat empathie niet beperkt is tot menselijke interacties, maar ook aanwezig kan zijn in onze alledaagse handelingen. Een voorbeeld hiervan is wanneer we ons instinctief aanpassen (door de knieën gaan) om een kind dat op onze schouders zit, te beschermen tegen mogelijke gevaren van bovenaf.
Thomas Metzinger en het Phenomal Self Model
Wetenschapsfilosoof Thomas Metzinger onderzoekt empathie vanuit een uniek perspectief, waarbij hij begint met een eenvoudig experiment met een rubberen handschoen. Door te onderzoeken hoe ons brein deze handschoen als onderdeel van ons lichaam kan identificeren, legt hij de basis voor zijn ‘Phenomenal Self Model’. Dit model verklaart hoe onze hersenen een intern beeld van de werkelijkheid creëren, wat ons in staat stelt om bewust te zijn van onze omgeving en onze reacties daarop te sturen. Empathie, in deze context, wordt gezien als een evolutionair mechanisme dat ons in staat stelt om sociaal te functioneren en onze overlevingskansen te vergroten.
Spiegelneuronen en de Pain Matrix
Spiegelneuronen spelen een cruciale rol bij empathie door ons brein te activeren alsof we zelf in een bepaalde situatie zijn. Dit geldt niet alleen voor pijn, maar ook voor emoties zoals walging. Recente onderzoeken hebben aangetoond dat onze ‘Pain Matrix’ zelfs kan reageren op situaties waarin we zelf geen pijn zouden ervaren, maar waarin anderen dat wel doen. Dit suggereert dat empathie diep verankerd is in ons neurologisch systeem en ons vermogen om de gevoelens van anderen te begrijpen en mee te voelen.
De rol van aandacht
Onderzoek toont aan dat onze mate van aandacht een directe invloed heeft op ons vermogen om empathie te tonen. Mensen die minder afgeleid zijn en zich goed kunnen concentreren op de emoties van anderen, vertonen een grotere empathische respons. Dit impliceert dat empathie niet alleen een intrinsieke eigenschap is, maar ook kan worden beïnvloed door externe factoren zoals afleiding en concentratie.
De Polyvagaaltheorie en sociale betrokkenheid
De Polyvagaaltheorie biedt een dieper inzicht in de fysiologische basis van empathie. Dit evolutionaire perspectief benadrukt het belang van ons autonome zenuwstelsel bij het reguleren van sociaal gedrag en het bevorderen van sociale betrokkenheid. Onze ‘ventrale vagus’ speelt een cruciale rol bij het afstemmen op anderen en het signaleren van veiligheidssignalen in sociale interacties. Dit benadrukt het evolutionaire belang van empathie als een mechanisme om sociale cohesie te bevorderen en onze overlevingskansen te vergroten.
Carl Rogers: Empathie in therapeutische context
Psycholoog en therapeut Carl Rogers benadrukte het belang van empathie in de therapeutische relatie. Zijn cliëntgerichte benadering was gebaseerd op het idee van zelfbeschikking en empathie als essentiële elementen voor persoonlijke groei. Door empathisch te luisteren naar de gedachten en gevoelens van de cliënt, kon de therapeut een veilige omgeving creëren waarin de cliënt zichzelf kon ontplooien en persoonlijke groei kon ervaren.
Brené Brown: Het verschil tussen emotionele empathie en sympathie
Brene Brown onderscheidt empathie van sympathie door te benadrukken dat emotionele empathie vereist dat we ons kunnen verplaatsen in de gevoelens van anderen zonder oordeel. Het betekent het erkennen en begrijpen van de emoties van anderen, zelfs als we het niet eens zijn met hun standpunt. Dit vereist een diep begrip van onze eigen emoties en een openheid voor de ervaringen van anderen.
Conclusie
Empathie, een begrip dat ons uitdaagt om onze eigen definitie ervan te onderzoeken, blijft een essentiële vaardigheid in diverse vakgebieden, vooral waar interactie met mensen centraal staat. In onze opleidingen benadrukken we het belang van empathie als een sleutelvaardigheid voor onze studenten, omdat we geloven dat het niet alleen hun professionele ontwikkeling bevordert, maar ook bijdraagt aan hun vermogen om op een menselijke en compassievolle manier met anderen om te gaan. Door de verschillende perspectieven op empathie te verkennen – van fenomenologische benaderingen tot neurowetenschappelijke inzichten en praktische toepassingen – hebben we een dieper begrip gekregen van het belang van empathie als een krachtig instrument voor menselijke verbinding en groei. Laten we deze inzichten koesteren en blijven streven naar een wereld waarin empathie een centrale rol speelt in onze interacties en relaties. Dit brengt een diepgaande transformatie teweeg waarin menselijke verbindingen versterkt worden, conflicten verminderen, individueel welzijn bevorderd wordt en een meer rechtvaardige samenleving tot stand komt.
Bronnen:
Donders Wonders: Het empathische brein, Christina Keyser
We kijken ernaar uit om je te ontmoeten en samen te werken aan een gezonder, gelukkiger en meer bewust leven!
Heling van lichaam en geest
In gesprek met oud student Eline Hollebrandse. Eline heeft in december 2023 succesvol de Opleiding Traumatherapie Basics afgerond en is psychosociaal- en traumatherapeut.
Bij reguliere opleidingen geen of weinig aandacht voor eenheid van lichaam, geest en ziel.
“Ik heb een aantal reguliere studies gedaan, maar steeds weer kwam ik tot de conclusie dat, hoe mensgericht deze ook zijn, er sprake is van teveel medisch denken als het gaan om geestelijke gezondheid. De nadruk ligt vooral op problemen en er wordt vaak gedacht vanuit stoornissen. Therapieën zijn voornamelijk gericht op cognitie en inmiddels weten we dat als er sprake is van trauma, vooral bij triggers, juist het cognitieve brein als het ware afgesloten wordt. Er was geen of weinig aandacht voor de eenheid van lichaam, geest en ziel.”
Mijn verlangen is, om mensen op een andere wijze te kunnen ondersteunen
“Ik heb door mijn eigen ervaringen als jarenlange cliënt binnen de reguliere zorg een sterke visie ontwikkeld op hoe therapie eruit zou kunnen zien. Want welke therapie ik persoonlijk ook volgde, mijn gedachten en (lichaams)gevoelens kwamen niet in overeenstemming met elkaar. Daarbij was er nog steeds sprake van heftige fysieke reacties op triggers en ik geloofde dat daarin meer mogelijk was. Niet alleen voor mij, maar mijn verlangen is om mensen op een andere wijze te kunnen ondersteunen dan ikzelf heb doorgemaakt. Dat maakt dat ik op zoek ging naar een aanvullende opleiding die voor mij passend voelde.”
Waarom heb je voor de Opleiding Traumatherapeut bij Esoterra gekozen?
“De opleiding bij Atma, nu Esoterra, trok mijn aandacht, omdat het zo compleet oogde en het een geaccrediteerde opleiding is. De verschillende vormen van therapieën die aan bod kwamen tijdens de opleidingsdagen en de balans tussen theorie en praktisch aan de slag gaan trokken mij, omdat ik de mensen die in mijn praktijk komen breed wil kunnen ondersteunen. Steeds weer kwam ik hierdoor terug bij jullie opleiding, omdat het aanbod bij andere opleidingen niet zo compleet leek. De keuze was daardoor snel gemaakt!”
Wat heb je geleerd tijdens deze Opleiding Traumatherapeut?
Mijzelf (nog meer) te omarmen
“De opleiding heeft mij veel gebracht doordat ik me zoveel bewuster ben geworden van hoe mijn lichaam reageert in allerlei situaties. Door mijn verleden met complex trauma heb ik nog veel te maken met triggers in mijn dagelijks leven. Ik ben mij zoveel meer bewust geworden van de gevolgen hiervan. Ik had voor ik begon met de opleiding veel kennis, maar de opleiding heeft me geleerd om mijzelf nog meer te omarmen en het werk te ‘belichamen.’”
Denken en voelen in balans
“Wat ik denk en voel is nu zoveel meer in balans. Hierdoor kan ik nog bewuster keuzes maken en mijn grenzen voelen. Ik ben zo ontzettend dankbaar met wat ik allemaal geleerd heb. Het mooie is dat ik hier nu anderen ook bewust van kan maken, zowel in mijn privé situatie als in mijn praktijk. Ik heb zoveel mooie ‘tools’ geleerd om in te zetten in mijn mooie werk met mensen.”
Ruimte voor ieders proces
“Het mooie van de opleiding vind ik ook dat er zoveel ruimte is voor ieders proces. Met veel zorg en aandacht van docenten voor iedere persoon, waarbij zorgen voor elkaar en eigen verantwoordelijkheid nemen voor het eigen proces zo mooi in balans is.”
Doorleven van eigen trauma’s
“Het aankijken en (opnieuw) doorleven van eigen trauma’s, in leer-therapiesessies, tijdens intervisie en de lesdagen, gingen hand in hand met alle moois aan kennis en vormen van therapieën. Het is niet een opleiding die je ‘even tussendoor’ moet willen doen. Je ontkomt er niet aan om jezelf met je eigen trauma’s aan te kijken en dat is pittig, maar ontzettend waardevol!”
Hechte groep studenten en docenten
“Vele oefenuren, prachtige gesprekken, lachen en tranen, boosheid en angst hebben we met elkaar mee gemaakt. We zagen elkaar in onze meest kwetsbare momenten, maar waren er met en voor elkaar.”
Niet de therapie doet de behandeling slagen maar de therapeut
“Het allermooiste wat ik meeneem en waar ik al veel langer in geloof, is dat niet de therapie zelf de behandeling zozeer doet slagen, maar de therapeut. We kunnen een goed gevulde ‘gereedschapskist’ hebben, hoog opgeleid zijn, maar we zijn uiteindelijk zelf het instrument en dat neem ik mee in mijn eigen praktijk.”
Ben je benieuwd hoe het nu gaat met Eline en met haar praktijk? Neem dan een kijkje op haar website www.2beloved.nl.
We kijken ernaar uit om je te ontmoeten en samen te werken aan een gezonder, gelukkiger en meer bewust leven!
Fascie of fascia?
Het lichaam is een ongelofelijk complex systeem waarin alles met elkaar is verbonden en alles invloed op elkaar heeft. Fascia of fascie is één van de weefselnetwerken van het lichaam. Als massagetherapeut is het zaak om wel op één gebied te kunnen inzoomen maar om nooit de plek in het geheel van het systeem uit het oog te verliezen. Je werkt natuurlijk op verschillende vlakken: fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel en op verschillende weefsels (spieren, fascie, etc.) die ook weer met elkaar verbonden zijn. De stand van de voet beïnvloedt je nek, je darmen beïnvloeden de spierspanning in je lage rug en je gemoedstoestand heeft invloed op je houding. Alles zit even ingenieus in elkaar. En als er iets gebeurt wat een klacht oplevert is het soms een hele zoektocht of lijdensweg om ‘van de klacht af te komen’. Daarbij ligt een grote kracht van het helingsproces in de mate waarin jij je met de cliënt verbindt.
Als je ter wereld komt ben je de eerste maanden nog niet in staat jezelf voort te bewegen maar zodra het kan, begin je te kruipen. Als je kunt lopen kom je in aanraking met je grootste vriend en/of vijand: de zwaartekracht. En alles wat je vanaf nu doet (slapen wellicht uitgesloten) doe je ten opzichte van de zwaartekracht. De zwaartekracht is een constante, gelijke kracht die altijd dezelfde kant op trekt: naar beneden. Bij het staan en bewegen is je lichaam continue op zoek naar balans ten opzichte hiervan. We ervaren de minste weerstand als we de gewrichten van de enkels, knieën, heupen, schouders en de oren op één lijn boven elkaar hebben.
Close up van fascie
Toch is bijna geen lichaam zo in balans en zijn we op een andere manier gestapeld. Als je voet iets naar buiten staat heeft dat een direct effect op je kuitspieren, je bovenbenen, je rug oftewel je hele houding. Staan je knieën op slot dan beïnvloedt dat het hele lichaam maar ook andersom; als een nekwervel naar voren gekanteld is, verandert de hele ‘lijn’.
Fascie en andere netwerken in het lichaam
In het lichaam kun je diverse netwerken vinden. Bij Bodyworlds kun je deze verschillende netwerken goed zijn als de overige weefsels zijn weggesneden.
Het neurale netwerk
Netwerken van zenuwcellen in de hersenen bestaan uit lokale gebieden met clusters van zenuwcellen (grijze stof), en de korte of langere bundels van zenuwvezels die deze gebieden onderling verbinden en die samen witte stof worden genoemd.
Vasculaire netwerk
Je bloedvaten, slagaders en aders zijn een volgend netwerk in je lichaam die ervoor zorgen dat tot in de verste uithoeken bloed (met alle inhoud) wordt aan- en afgevoerd.
Het netwerk van spieren
De spieren zijn het meest bekende netwerk in je lichaam. Van je kruin tot je tenen zitten er spieren in je lichaam. Ze hebben allemaal een eigen naam, origo, insertie en functie en zitten met pezen (ligamenten) vast aan de botten.
Veel spieren kunnen onafhankelijk bewegen (flexie of extensie) maar doen dit meestal samen met andere spieren. Zo pak je een tennisbal van de grond met al je spieren in je arm, hand, rug en benen.
“Het menselijk lichaam is zodanig vormgegeven dat spanning niet op één plek wordt opgevangen, maar wordt verspreid. De invloed van de zwaartekracht en de langzamere compensaties voor verwondingen en bepaalde bewegingsgewoontes zijn het bvest te begrijpen in het licht van een geometrisch principe dat ‘tensegrity’ wordt genoemd.”
buckminster fuller
Fascie not facial
Thomas Myers (Anatomy Trains) heeft een anatomische indeling gemaakt in spiergroepen die elkaar beïnvloeden en direct of indirect met elkaar en middels de myofascia met elkaar verbonden zijn. Een voorbeeld is de Superficial backline; een keten van spieren van de plantaire fascia tot de frontalis. Als ergens in deze keten een contractie of dysfunctie optreedt, kan dit elders in de keten voelbaar zijn of een klacht of dysfunctie opleveren. Jaap van der Wal betoogt overigens dat de spieren helemaal niet zulke duidelijke origos en inserties hebben met pezen (ligamenten) maar dat de overgang tussen ligament, fascia en spieren veel vloeiender en dynamischer verloopt. Hij heeft het dynamenten genoemd (hierover later meer).
Het fasciale netwerk
Het fasciasysteem bestaat uit diverse lagen van fascia en is een matrix wat het lichaam bijeenhoudt. Het zit onder je huid, tussen en om de organen en rond je spieren (myofascia). Die laatste herken je van het vliesje om een kipfilet heen. Fascie bestaat uit elastine en collageen. Het is visco-elastisch wat betekent dat het heel hard kan zijn en heel meegaand. Probeer het maar eens uit met een maïzenapapje. Als je heel snel en hard tegen de oppervlakte drukt spant het aan en kom je er niet door. Ga je met rustige, trage bewegingen dan wordt het vloeibaar en kom je tot de bodem. Werken met fascia vereist dus langzame, afwachtende bewegingen. Fascia zit over je hele lichaam als een laag, een jas. Dat betekent dat als het linksonder vastzit, het aan de rest van het veld trekt. Je kunt deze trekkracht dus (subtiel) over het hele veld voelen.
Tensegrity model
Buckminster Fuller (1895-1983) was een architect en uitvinder die een organische vorm ontdekte die hij veelvuldig toepaste in zijn werk als architect. Het model is geen opstapeling van stenen maar een organisch samenspel van spanning en vorm.
“Het menselijk lichaam is zodanig vormgegeven dat spanning niet op één plek wordt opgevangen, maar wordt verspreid. De invloed van de zwaartekracht en de langzamere compensaties voor verwondingen en bepaalde bewegingsgewoontes zijn het bvest te begrijpen in het licht van een geometrisch principe dat ‘tensegrity’ wordt genoemd.” Een eenvoudig voorbeeld van een tensegritymodel is een tentje. In het midden staat een tentstok (erector spinea) die door het tentzeil en de lijnen (bindweefsel) in balans blijft. Als je de scheerlijn aan de ene kant te strak trekt, vervormt dat de hele structuur. Dat betekent dat het hele systeem elkaar beïnvloedt en dat het hele systeem bestaat uit verschillende netwerken (zeil, stokken, lijnen).
Fascie anno nu
Toen Esoterra in 2010 de mannen van Anatomy Trains naar Nederland haalde, kraaide er nog geen haan naar. Inmiddels houdt het hele lichaamswerkspectrum zich bezig met fascia: yoga, pilates, massagetherapeuten etc. Maar ook voor de reguliere zorg komt fascie als een ‘nieuwe ontdekking’. Een ontdekking waar nog een hoop nieuwe ontdekkingen uit voort zullen komen.
Fascia Tips:
Luister naar de Esoterra Podcast met Menno Dam of andere podcasts over fascia (Robert Schleip, Jan b Eyskens, Jaap van der Wal, Emmett)
Bekijk deze Online Inspiratiesessie met Mathilde Vlotman en leer (alles) over de wereld van Fascia.
Stefan van Rossum
Minder stress in de winter door te vertragen
De laatste maanden van het jaar lijken vaak een wervelwind van activiteit en verplichtingen te zijn. De druk van het dagelijks leven, gecombineerd met de Sinterklaas- en kerstdrukte, kan overweldigend zijn. Het gevoel dat er nog veel moet worden afgerond voor het einde van het jaar en de planning voor het nieuwe jaar kan stress veroorzaken. Herkenbaar? Adem even diep in en uit, want het kan anders. De maatschappij waarin we leven, lijkt nooit stil te staan. Het ‘moeten’ lijkt soms de boventoon te voeren. Maar wat als we de moed zouden hebben om te luisteren naar ons lichaam en in harmonie zouden leven met de natuurlijke ritmes van de jaargetijden? In de winter is het tijd om te vertragen en te verstillen, om weer op te laden voor het komende jaar. Zeven tips om te vertragen en te ontstressen in de wintermaanden:
Neem de tijd om bewust de winter te omarmen. Laat je niet leiden door externe verwachtingen, maar geef jezelf toestemming om te vertragen.
2. Luister naar je lichaam
Voel aan wat je lichaam nodig heeft. Als het vraagt om rust, geef het dan tijdig rust. Luister naar signalen van vermoeidheid en gun jezelf de tijd om te herstellen.
3. Creëer stilte momenten
Midden in de chaos van het seizoen bewust stille momenten creëren is helend. Dit kan variëren van meditatie tot rustige wandelingen in de natuur.
4. Laat los wat niet nodig is
Ontdoe je van overbodige ballast, zowel fysiek als mentaal. Maak ruimte voor nieuwe energie en focus op wat werkelijk belangrijk is.
5. Geniet van warmte en comfort
Creëer een knusse omgeving. Kaarsen, dekens, warme dranken – omring jezelf met elementen die een gevoel van warmte en comfort brengen.
6. Verbind met de natuur
Ondanks het koude weer is de natuur in de winter prachtig. Maak rustige wandelingen, bewonder de serene landschappen en voel de verbinding met de winter.
7. Plan met bedachtzaamheid
Neem de tijd om je plannen voor het nieuwe jaar met bedachtzaamheid te formuleren, schrijf ze op en/of maak een collage. Laat ze groeien vanuit een innerlijke rust en balans.
Zelfzorg, zoek hulp indien nodig
Vertragen in de winter is niet alleen een manier om stress te verminderen, maar ook een essentieel onderdeel van zelfzorg. Dus adem uit, omarm de winterse vertraging en bereid je voor om in het voorjaar met hernieuwde energie naar buiten te treden..
Als de bovenstaande tips niet voldoende zijn om te vertragen en te ontspannen, overweeg dan het verkennen van lichaamsgerichte technieken zoals yoga of meditatie. Een therapeut, zoals een massagetherapeut, fasciatherapeut, of craniosacraaltherapeut, kan ook waardevolle ondersteuning bieden. Soms is het krachtig om hulp te zoeken en samen te werken aan een dieper gevoel van welzijn en balans. Vergeet niet dat je niet alleen bent op deze reis naar ontspanning.
We kijken ernaar uit om je te ontmoeten en samen te werken aan een gezonder, gelukkiger en meer bewust leven!
Mijn reis van herstel en ontwikkeling; Loslaten van angst en beperkende gedachten
In het leven worden we soms geconfronteerd met uitdagingen die ons tot het uiterste drijven. Deze uitdagingen kunnen variëren van ernstige ziektes tot mentale gezondheidskwesties, en ze hebben vaak een diepgaande impact op ons welzijn en onze toekomst. Ik wil graag mijn persoonlijke verhaal delen over mijn reis van herstel en ontwikkeling na het overwinnen van een auto-immuunziekte en hoe het loslaten van angst en beperkende gedachten mijn leven veranderde.
Een paar jaar geleden bevond ik me op een keerpunt in mijn leven. Een auto-immuunziekte, het Guillain-Barré syndroom, had me deels verlamd en ik was overweldigd door de fysieke en emotionele gevolgen ervan. Het dagelijkse leven dat voorheen vanzelfsprekend was, leek nu een onoverkomelijke uitdaging. Angst en onzekerheid hadden me in hun greep, en ik voelde me geïsoleerd van de wereld om me heen.
De eerste stappen: Een opleiding en herstel
Het eerste jaar van intensieve revalidatie ging ik best snel vooruit, daarna werden de verbeteringen kleiner en had ik het idee dat ik niet heel veel verder kwam qua lichamelijke en geestelijke revalidatie. Ik besloot om een lichaamswerk opleiding te volgen van één dag per week. Dit was geen gemakkelijke beslissing, want ik was niet eens meer gewend om met de trein te reizen of omringd te worden door de drukte en prikkels van het dagelijks leven. In het begin was het pittig, maar de opleiding bood me veel meer dan alleen kennis.
Angst overwinnen en stap voor stap opbouwen
De opleiding hielp me om mijn angsten en emoties te begrijpen en ermee om te gaan. Het gaf me de ruimte om mijn eigen grenzen te ontdekken en voorzichtig weer te beginnen met activiteiten die ik ooit als vanzelfsprekend beschouwde. Ik begon rustig aan weer te sporten, in mijn geval tennissen, en bouwde dit langzaam op. Elke stap, hoe klein ook, voelde als een overwinning op mijn angsten en beperkingen.
De kans van een baan
Na verloop van tijd kruiste een nieuwe kans mijn pad: een baan (bij Esoterra) voor 24 uur per week. Dit was wederom een spannende stap en een uitdaging, maar ik besloot om het te proberen. De eerste drie maanden waren intens, met opbouwen van concentratie, weer enorm wennen aan beeldschermwerk, collega’s en nieuwe indrukken. Maar met de juiste balans en ondersteuning lukte het me om mijn werk en herstel in harmonie te brengen.
Een nieuw levenspad ontdekken
Een ziekte zoals die van mij, een andere ziekte of een burn-out kan een keerpunt in je leven zijn. Het kan de deur openen naar nieuwe mogelijkheden en interesses die je voorheen misschien hebt genegeerd. Misschien ontdek je een passie voor lichaamswerk zelf, en wil je (zoals ik) anderen helpen op hun eigen herstelreis. Dit kan leiden tot een carrière als coach, therapeut of instructeur.
Het onvoorstelbare bereiken
Vandaag de dag werk ik 24 uur, volg ik één dag per week een opleiding en tennis ik 1-2 keer per week. Dit had ik me een jaar geleden niet kunnen voorstellen. Het begon allemaal met het durven nemen van de eerste stap en niet bang zijn om te falen. Het proces was zeker niet zonder moeilijke en vermoeiende momenten, maar ik leerde dat het met de juiste opbouw en rust en regelmaat, mogelijk is om te herstellen, te groeien en je doelen te bereiken.
Loslaten van angst en beperkende gedachten
Vanuit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat de grootste uitdaging soms ligt in het loslaten van angst en beperkende gedachten. Het idee dat je het niet kunt, dat het te zwaar zal zijn, is vaak een barrière die we onszelf opleggen. Maar met de juiste ondersteuning, begrip en de bereidheid om stap voor stap te gaan, kunnen we het onvoorstelbare bereiken.
Conclusie
Mijn persoonlijke reis van herstel en ontwikkeling heeft me geleerd dat er altijd hoop is, zelfs in de donkerste momenten van ons leven. Het volgen van een lichaamswerk opleiding was een keerpunt in mijn herstel, en het heeft me geholpen om mijn angsten te overwinnen en mijn dromen na te jagen. Dus, als je jezelf ooit geconfronteerd ziet met uitdagingen en twijfels, onthoud dan dat er altijd een nieuwe start mogelijk is, en dat zelfs de moeilijkste reis begint met de eerste stap…
We kijken ernaar uit om je te ontmoeten en samen te werken aan een gezonder, gelukkiger en meer bewust leven!
Welzijn en stresspreventie in de herfst
De dagen worden korter, de temperaturen dalen en de bomen verliezen hun bladeren. De herfst is aangebroken en met deze verandering van seizoenen komt vaak ook een verandering in ons gemoed. Het is tijd om in harmonie te leven met de seizoenen, want wij mensen zijn diep verbonden met de natuur om ons heen. In dit blog lees je 7 tips hoe holistisch meebewegen met de seizoenen ons kan helpen met stresspreventie en het voorkomen van een burn-out.
Ons lichaam is wijs en reageert op veranderingen in het weer en de seizoenen. Tijdens de herfst kunnen we merken dat we behoefte hebben aan meer rust en slaap. Sta jezelf toe om naar deze signalen te luisteren. Ga vroeger naar bed, creëer een gezellige slaapomgeving en geef jezelf de rust die je nodig hebt.
2. Eet seizoensgebonden voedsel
De herfst brengt een overvloed aan heerlijke seizoensgebonden groenten en fruit met zich mee, zoals pompoenen, appels en kool. Deze voedingsmiddelen zijn rijk aan voedingsstoffen die ons lichaam ondersteunen tijdens de koude maanden. Probeer eens nieuwe herfstrecepten uit en geniet van de smaken van het seizoen.
3. Beweging in de natuur
Ook al worden de dagen korter en kouder, probeer toch zoveel mogelijk tijd buiten door te brengen. Een herfstwandeling in het bos of park helpt bij stresspreventie en kan wonderen doen voor je gemoed. Het geeft je de kans om de veranderende kleuren en geuren van de herfst op te nemen en je met de natuur te verbinden.
4. Meditatie en mindfullness
De herfst is een uitstekende tijd om te beginnen met meditatie en mindfulness. Deze praktijken helpen je om in het moment te leven, stress te verminderen en je emotionele welzijn te verbeteren. Overweeg om ter stresspreventie dagelijks een paar minuten te mediteren om de rust in jezelf te vinden.
5. Creatieve expressie
De herfst is een periode van transformatie en loslaten. Laat je creatieve kant spreken door bijvoorbeeld te schilderen, schrijven of knutselen. Dit kan een therapeutische uitlaatklep zijn om je emoties te uiten en je geest te ontspannen.
6. Ruimte voor reflectie
De overgang van de seizoenen is een natuurlijk moment voor reflectie. Neem de tijd om terug te kijken op de afgelopen maanden en stel jezelf doelen en intenties voor de komende periode. Overweeg ook hoe je je holistische welzijn kunt verbeteren. Misschien ben je geïnteresseerd in het volgen van een holistische cursus of opleiding met betrekking tot lichaamswerk, stressmanagement of burn-outpreventie. Dit kan een waardevolle stap zijn op je reis naar een evenwichtiger en gezonder leven.
7. Verbinding met de gemeenschap
De herfst brengt vaak feestdagen en festivals met zich mee. Dit is een geweldige tijd om verbinding te maken met vrienden, familie en gemeenschap. Samen zijn en plezier hebben met anderen kan een krachtige manier zijn om stress te verminderen en je geluk te vergroten.
Het holistische pad
In de hectiek van het moderne leven vergeten we soms dat we deel uitmaken van de natuur. Het holistisch meebewegen met de seizoenen herinnert ons aan deze diepe verbinding. Het helpt ons om beter voor onszelf te zorgen, stress te verminderen en een burn-out te voorkomen. Dus, terwijl de bladeren vallen en de dagen korter worden, omarm het seizoen en omarm jezelf. Leef in harmonie met de natuur en geniet van de prachtige transformatie die de herfst met zich meebrengt.
We kijken ernaar uit om je te ontmoeten en samen te werken aan een gezonder, gelukkiger en meer bewust leven!
Een nieuwe weg inslaan: Een opleiding volgen na burn-out.
Een burn-out kan je wereld op zijn kop zetten, maar het kan ook een keerpunt zijn, een kans om een nieuw levenspad te bewandelen. Misschien ben je inmiddels op weg naar herstel en vraag je je af of het mogelijk is om een opleiding te volgen? Het antwoord is een volmondig “ja,” en hier lees je waarom je niet bang hoeft te zijn dat je belastbaarheid tekortschiet.
Herstel als een reis, niet een bestemming
Het herstel van een burn-out is geen zwart-witproces. Het is een reis met ups en downs. Het is belangrijk te begrijpen dat herstel niet altijd betekent dat je 100% hersteld moet zijn voordat je een opleiding kunt volgen. In feite kan een opleiding juist een waardevol onderdeel van je herstel zijn.
Bij Esoterra Opleidingen begrijpen we dat iedere student uniek is, met verschillende behoeften en uitdagingen. Daarom bieden we persoonlijke begeleiding en ondersteuning op maat. Als je geïnteresseerd bent in het volgen van een opleiding bij ons, hoef je je geen zorgen te maken dat je belastbaarheid een obstakel zal zijn.
Samenwerken met docenten en mentoren
Een van de voordelen van een opleiding bij Esoterra Opleidingen is dat onze docenten en mentoren rekening kunnen houden met jouw individuele behoeften en belastbaarheid. Of je nu nog herstellende bent van een burn-out of al een aanzienlijke vooruitgang hebt geboekt, we kunnen samen een opleidingsplan opstellen dat bij jou past.
Luisteren, leren en helpen
Een opleiding volgen tijdens burn-out kan niet alleen bijdragen aan je eigen herstel, maar je ook de vaardigheden en het begrip bieden om anderen te helpen. Het leren luisteren naar je eigen lichaam en behoeften is een belangrijk onderdeel van het traject, en deze waardevolle ervaring kun je later delen met anderen die een soortgelijke reis doormaken.
“Ik ben erg enthousiast over de opleiding, het brengt me veel goeds en bouwt verder op waar ik mee bezig was. Allemaal leuke, interessante onderwerpen & oefeningen die ook buiten de les doorwerken/invloed hebben. Tot zover aan het genieten dus!”
Colette, student Opleiding BodyMind Coach
Conclusie
Een burn-out kan het begin zijn van een diepgaande persoonlijke transformatie. Het volgen van een opleiding tot Lichaamsgericht Coach of Therapeut kan een krachtige stap zijn op deze reis. Bij Esoterra Opleidingen begrijpen we dat belastbaarheid niet altijd lineair is, en we zijn er om je te ondersteunen op je pad naar herstel en groei.
Dus, als je de wens hebt om anderen te helpen en een nieuwe weg in te slaan, laat je dan niet tegenhouden door de angst dat je niet klaar bent. Met de juiste ondersteuning en begeleiding kun je jouw droom om Lichaamsgericht Coach of Therapeut te worden, realiseren, en tegelijkertijd een diepgaand herstel ervaren.
Meer informatie
Heb je vragen betrekking tot een bepaalde cursus of opleiding? Neem dan contact op met onze studieadviseur Henriette Hamel, bel met 085-0817550 of mail info@esoterra.nl
Denk jij erover om een holistische cursus of opleiding te gaan volgen op het gebied van Massage, Lichaamswerk of Traumatherapie? Wil je vanuit de wijsheid van het lichaam met mensen werken? Bekijk ons lesaanbod van cursussen tot uitgebreide opleidingen.
Van burn-out naar nieuw levenspad: De kracht van lichaamswerk
Heb je ooit het gevoel gehad dat je hele wereld instortte? Dat de druk en stress van het dagelijks leven je compleet overweldigden? Als je ooit een burn-out hebt ervaren, dan weet je dat dit een van de meest uitputtende en ontwrichtende ervaringen kan zijn. Maar wat als we je vertellen dat er een weg is van herstel en transformatie, en dat lichaamswerk daar een sleutelrol in kan spelen?
Een burn-out kan je in een diepe en donkere tunnel duwen, waarin je het gevoel hebt dat er geen uitweg is. Het put niet alleen je lichaam uit, maar ook je geest en ziel. Het kan een tijd van grote angst en onzekerheid zijn. Echter, uit deze duisternis kan iets moois ontstaan – een nieuw levenspad dat je misschien nooit had verwacht.
Lichaamswerk als helende gids
Lichaamswerk zoals yoga, tai chi, massage en ademwerk richt zich op het herstellen van de verbinding tussen je lichaam en geest. Wanneer je een burn-out hebt, kan deze verbinding ernstig verstoord zijn. Lichaamswerk helpt je om weer in contact te komen met je lichaam en de signalen die het je geeft.
Angst loslaten en vertrouwen opbouwen
Het herstelproces van een burn-out kan beangstigend zijn. Je kunt je afvragen of je ooit weer normaal zult functioneren, laat staan een nieuw levenspad zult vinden. Het is echter belangrijk om de angst los te laten en vertrouwen op te bouwen in jezelf en het proces. Lichaamswerk kan je hierbij ondersteunen. Het helpt je om te gronden, te ontspannen en in het moment te zijn.
Stap voor Stap vooruit
Het herstel van een burn-out is een reis, geen sprint. Lichaamswerk leert je geduldig te zijn en elke stap in het proces te waarderen. Het kan je helpen om stress te verminderen, fysieke spanning los te laten en emotionele blokkades op te heffen. Naarmate je je sterker en veerkrachtiger voelt, zul je merken dat je in staat bent om geleidelijk aan weer actiever deel te nemen aan het leven.
Een nieuw levenspad ontdekken
Het interessante aan een burn-out is dat het vaak een keerpunt in je leven kan zijn. Het kan de deur openen naar nieuwe mogelijkheden en interesses die je voorheen misschien hebt genegeerd. Misschien ontdek je een passie voor lichaamswerk zelf, en wil je anderen helpen op hun eigen herstelreis. Dit kan leiden tot een carrière als coach, therapeut of instructeur.
Een burn-out is geen einde, maar eerder een nieuw begin
Een burn-out is geen definitief einde, maar eerder het begin van een nieuwe fase in je leven. Lichaamswerk kan een waardevolle metgezel zijn op deze reis, en het kan je helpen om niet alleen te herstellen, maar ook te groeien en te bloeien. Dus, als je jezelf ooit in een burn-out vindt, onthoud dan dat er licht is aan het einde van de tunnel en dat lichaamswerk je kan helpen om daar te komen. Durf angst los te laten en vertrouw op het proces, want er wacht een nieuw en veelbelovend levenspad op je.
We kijken ernaar uit om je te ontmoeten en samen te werken aan een gezonder, gelukkiger en meer bewust leven!
Embodiment: Wat is het en hoe pas je het toe?
‘Embodiment’, een woord wat ik de afgelopen weken zo vaak tegenkwam dat het begon op te vallen. In mijn werk is het geen onbekend woord en is het ook niet vreemd dat we hier Engelse woorden voor gebruiken. We gebruiken Embodiment, Body&mind, Inner grounding, etcetera. De betekenis van Embodiment in het nederlands is Belichaming. Soms dekken Engelse woorden de lading net wat beter maar Belichaming klinkt mij ook heel erg mooi in de oren. Maar laten we eens de materie induiken. Wat betekent Embodiment en hoe ervaar je je lichaam?
Je lichaam zit vol met receptoren die zorgen voor proprioceptie. Proprioceptie is volgens Wikipedia “het vermogen van een organisme om de positie van het eigen lichaam en lichaamsdelen waar te nemen. Het woord proprioceptie komt van de Latijnse woorden proprius en perceptie (zelfwaarneming).” In je spieren, je huid, je fascia, je gewrichten overal zitten receptoren die direct aan je hersenen doorgeven wat ze ervaren. Ze hebben onder andere namen als de lichaampjes van Golgi, Ruffini, Pacini. De één voelt de druk op de huid, de ander de temperatuur, of ze voelen de spanning van pezen en spieren. In je lijf heb je overigens ook allerlei receptoren die zorgen voor je interoceptie. Daarmee voel je dat je naar de wc moet of dat je een opgeblazen gevoel hebt. Je voelt je hart kloppen of je longen ademen. Zo kun je gewoon over straat lopen zonder luier want je weet wanneer je een toilet moet bezoeken. Neuroceptie, om het lijstje af te maken, is een term die Stephen Porges gebruikt bij zijn polyvgaaltheorie. Hij heeft het over een verzameling van signalen die je onbewust oppikt en onbewust verwerkt. Heb je het idee dat iets niet pluis is of dat iemand achter je naar je staat te kijken? Neuroceptie!
“Toen ik met elf maanden werd afgestaan ter adoptie, verloor ik niet alleen mijn moeder, maar ook mezelf.”
Embodiment; aan den lijve ervaren
Embodiment betekent voor mij een uitnodiging om zo aanwezig mogelijk te zijn in je lichaam. Dat is niet vanzelfsprekend. In mijn eigen leven heb ik dat ‘aan den lijve’ ervaren. Toen ik met elf maanden werd afgestaan ter adoptie verloor ik niet alleen mijn (biologische) moeder, maar ook mezelf. Een natuurlijk (overlevings)mechanisme die voor velen bekend is; dissociatie. Volgens de polyvagaaltheorie schakelt je zenuwstelsel automatisch terug naar een overlevingsstand die we geërfd hebben van onze evolutionaire voorouders (reptielen en eenvoudige organisme) en dat is uit je lijf stappen, je sensoriek zoveel mogelijk uitschakelen, een complete ‘shut down’. Wachten tot het over is of zorgen dat je met zo min mogelijk pijn aan je einde komt. Een prachtig, nuttig systeem wat eenmaal ontstaan, een vast mechanisme kan worden. Iets waar veel getraumatiseerde mensen last van hebben. Bij mij werd het een patroon waar ik bij tijd en wijle maar moeilijk onderuit kwam. Alles wat spannend was zorgde ervoor dat ik niet helemaal mezelf kon ervaren. Als ik terugkijk bedenk ik me dat mijn dissociatie zich vooral ontwikkelde in mijn pubertijd. Ik vond het lastig om discussies aan te gaan of om met mensen in de kroeg een gesprekje aan te gaan omdat ik helemaal uit contact met mezelf en dus mijn omgeving was.
Praten met meisjes, vooral als ik ze leuk vond, was veel te spannend en dus onmogelijk. Had ik een conflict met iemand dan was ik nog weken bezig om te bedenken hoe ik met de situatie had moeten omgaan. Veel mensen dachten dat ik als jonge twintiger de hele dag zat te blowen omdat ik zo afwezig overkwam maar dat was niet het geval. Ik had geen drugs nodig om ‘te spacen’ in afwezigheid. Veel van die periode was ik fysiek aanwezig maar voor de rest zat ik in een droom- of fantasiewereld. Een wereld waar ik soms heel moeilijk uitkwam.
Wat maakt je meer embodied?
De neiging om te dissociëren is nog steeds goed ontwikkeld bij me, maar door veel therapie en lichaamswerk heb ik het contact met mijn lijf terug. Een bijzondere ervaring van mijn lijf was het moment dat ik mijn biologische moeder weer ontmoette. We hadden afgesproken in een park in Eindhoven waar ik op een bankje moest wachten tot ze kwam. Ik zag aan de andere kant van de vijver een mevrouw lopen die mijn kant op kwam. Op een gegeven moment kreeg ik door dat dit mijn moeder was. Toen ze enkele meters voor me was, leek het alsof mijn lijf doorkreeg dat het mijn moeder was. Mijn lijf rende op de vrouw af, mijn buik begon hevig te schudden en we vlogen huilend in elkaars armen. Ik heb wel eens gelezen dat de bacteriën in je buik, je microbioom van moeder op kind worden doorgegeven. En mijn buik begon zo hevig te schudden dat het voelde alsof die bacteriën hun moeder weer voelden aankomen. Na de eerste emotionele, fysieke ontmoeting herpakten we onszelf en gingen we ergens koffie drinken. Voor het eerst hoorde ik haar verhaal. Een verhaal wat ik op de weg terug voor grote delen al vergeten was. Ik was er toch niet helemaal bij en misschien mijn moeder ook niet.
Uit je hoofd, in je lijf
Een trauma klinkt altijd heel groot en er gebeuren uiteraard ook gruwelijke dingen, maar kleine dingen kunnen ook een grote impact hebben. Als baby zijn kleine dingen sowieso grote zaken. Even geen eten krijgen is voor een wezentje zonder tijdsbesef en totale afhankelijkheid veel indrukwekkender dan voor een volwassene. En langdurig niet de voedende ondersteuning van je ouders voelen kan ook als traumatisch worden ervaren. Uit onderzoek blijkt dat deze kinderen uiteindelijk een veel ongezondere leefstijl krijgen, meer met criminaliteit in aanraking komen en minder oud worden.
Een gedissocieerde samenleving
Als je om je heen kijkt zie je een samenleving met een enorme behoefte aan dissociatie. Alcohol, drugs, pijnstillers. Maar ook de bioscoop, de tv, alle social media, halen ons min of meer tijdelijk uit ons lijf. De lijst van verslavingen (met als doel dissociatie) is enorm en zorgt altijd voor een tijdelijke onthechting uit het hier en nu. Ook activiteiten die op het eerste gezicht juist heel ‘embodied’ lijken zoals sporten kunnen door of over het lichaam heen gaan. Vaak wordt sport als gezond gezien maar vooral topsport is meestal ongezond voor het lijf en kan ook een vorm van uit je lijf gaan zijn.
Wat als je je lijf niet kan voelen?
Dat we als levende wezens een lichaam hebben is evident en volkomen logisch; je staat ermee op en je gaat ermee naar bed. Je stopt er eten in, wat er weer uit gaat. Je beweegt ermee en het verandert gedurende je leven met je mee (of je nu wilt of niet). We denken er eigenlijk nooit bij na. Het is er gewoon. Maar in Engeland werd een man op een (voor hem) vreselijke dag wakker en hij voelde zijn lijf niet meer. Het is moeilijk in te denken wat dat betekent. Je bent je continue (onbewust) gewaar van je lijf. Je voelt je voeten op de grond of je billen op de stoel. Ik voel nu mijn handen typen en jij voelt nu dat je een blad vasthoudt. Als je zo meteen opstaat om een glas thee te halen voelt je lijf dat het opstaat en stap voor stap naar de keuken loopt. Deze man, Ian Waterman, voelde niks meer. Niet dat hij zijn pyjama aan had, dat ie in bed lag en dat zijn rechterarm rechts van zijn romp lag.
Embodiment als proces
Een ander interessant fenomeen is het gegeven dat het ervaren van je lijf niet helemaal gelijk hoeft te lopen met je fysieke lichaam. Volgens de Duitse filosoof Thomas Metzinger moeten we het lichaam zien als een concept wat continue van lichaamservaring kan veranderen. Als voorbeeld haalt hij ‘het rubberen hand onderzoek’ aan waarbij je echte hand onder tafel ligt en een plastic hand op de tafel. Vervolgens strijken ze beide handen met een kwastje. Je ziet dus de kwast over de plastic hand gaan en je voelt de kwast op je echte hand. Bij de volgende stap gaan ze met ‘jouw’ plastic hand verder en als ze er met een hamer op slaan, reageer je alsof het je echte hand is. Zijn conclusie: het ik is een continue proces van ons brein. Nu denken we dat dit ons lijf is, maar die ervaring van ons ik is continue in verandering en loopt niet altijd 1 op 1 gelijk met je fysieke lijf. Denk bijvoorbeeld ook aan fantoompijn. Volgens Metzinger leven we in een egotunnel. Wat we zien noemen we de werkelijkheid maar het beeld wat we zien is discutabel en subjectief. Vandaar de metafoor tunnel.
Embodiment als levenspad
Het heeft me enige tijd gekost en mijn vrouw merkt direct aan mijn gedrag als ik het weer te druk heb. Dan wordt ik weer wat minder aanwezig en vergeet ik gedag te zeggen of waar ik mijn telefoon heb gelaten. Maar juist door mijn start ben ik een expert geworden in dissociatie en heb ik inmiddels ook veel ervaring met de antagonist; embodiment! Inmiddels ben ik al vele jaren directeur van een opleidingsinstituut in massagetherapie, lichaamswerk en vele andere methodes die mensen begeleidt in het zoveel mogelijk aanwezig zijn in je lichaam. In de Opleiding Lichaamsgerichte Coaching en de Opleiding Lichaamsgericht Therapeut zitten de meest effectieve methodes en technieken waar ik zelf veel profijt van heb gehad. Daarbij hebben we ook gekeken wat de basisprinicipes zijn van een goed therapeut. Een vraag die ik ook steevast stel aan mijn gasten in de Esoterra podcast. Heb ik me zelf inmiddels gevonden? Vast niet, maar ik ben mezelf ook niet meer kwijt!
Stefan van Rossum
Adem met “second wind”?
Een dimensie van het ademen is het verbazingwekkende fenomeen van de ‘second wind’ : een tweede energiepush, waarmee je een dood punt overwint. De meesten onder ons hebben dit in hun jeugd ervaren, toen ze zich volledig inzetten in spel of sport. Juist op het moment dat de uitputting toeslaat en we naar lucht happen, wordt de adem plotseling licht en bewegen we ons vrijwel zonder inspanning, alsof we door een buitengewone kracht gedragen worden. We bewegen ons licht, maar we zijn ons precies bewust van onze grenzen. We weten dat de uitputting heel snel dichterbij komt als we ons teveel inspannen. We weten precies hoe snel we door kunnen gaan of wanneer we langzamer aan moeten doen om de beweging maximaal te benutten. Zolang we deze speciale adem en deze innerlijke houding vasthouden, blijft onze kracht behouden en beschikbaar.
Met een ‘second wind’ komen al onze fysieke, emotionele en mentale vaardigheden samen om ons een buitengewone vitaliteit te bieden. Als we ons leven nauwkeurig onder de loep nemen, vinden we nog andere voorbeelden van deze vitaliteit : momenten van speciaal liefhebben en delen, de laatste hand van een goed uitgevoerd karwei, dansen met gratie, een volkomen verrukkelijke smaak, de bevredigende overgave aan opgespaarde emoties. Of het nou in de vorm is van een zucht, een zachte trilling of golf, onze adem beweegt zich in deze gevallen zonder aarzeling door ons lichaam, zelfs omhoog door de nek en het hoofd en omlaag door het bekken en de benen.
Gelijktijdig met deze vrije adem, stromen onze gevoelens en gedachten met ongewoon gemak en helderheid. Er is een soort heelheid en eenheid in ons, als ons lichaam, onze emoties en onze mind synchroon lopen in een speciale harmonie. De adem blijkt dus een essentiële sleutel te zijn tot de helende kracht in ons.
Belang van ademwerk ( breathwork )
Bij het voorbereiden van het lichaamsweefsel op ontspanning of beweging, bij het openen van intense gevoelens die diep binnen gehouden werden, bij het helpen focussen tijdens overweldigende gevoelens en gedachten… bij dit alles is het werken met de adem een onmisbaar en krachtig middel.
Adem en het principe van opladen en ontladen
Als we naar de mechanismen van het ademen kijken – de patronen van in- en uitademen – ontdekken we hoe de adem ons snel en diep in onszelf brengt. In essentie is inademen een manier van opladen en uitademen een manier van ontladen. In dit vermogen om onze energie op te bouwen of te verspreiden maken we contact (of falen we in het maken van contact) met onze heelheid. Als we ademen, ontmoeten we op microniveau de patronen van ons leven : de manier waarop onze ‘energie’ begint, aanzwelt, zichzelf in stand houdt, verzacht en een soort oplossing bereikt. Als we heel zijn, als we in contact zijn met ons innerlijk en onze omgeving, vloeien we door een natuurlijke opladings-ontladingscyclus. We bouwen tot een bepaalde grens een reservoir van kracht op, ledigen dit reservoir en beginnen dan opnieuw met het verhogen van de opslag van energie.
Reich
Wilhelm Reich’s formule voor deze golf of pulserende beweging – spanning, oplading, ontlading en dan ontspanning – geeft ons een beginpunt van waaruit we een nog rijker en meer gedetailleerd proces kunnen uitwerken en beschrijven. Elk van ons creëert gecompliceerde, zich herhalende cycli uit de stromende poel van verlangens, impulsen, aarzelingen, frustraties, pauzes, afzonderingen, pieken en dalen die ons dagelijkse leven kenmerken. De therapeut, helpt het individu bij het ervaren van deze energetische cyclus en bij het beter begrijpen en onder controle krijgen van de verschillende patronen die hij gewoonlijk gebruikt om de doorgaande energiestroom te hanteren : bijvoorbeeld zijn neigingen om snel te veel of juist te weinig op te laden, om explosief te ontladen of steeds opnieuw dezelfde golf te herhalen.
Een gezond individu kan de cyclus van het energetische op- en ontladen volledig toelaten. Door onze opwinding te koesteren, bereiken we een punt waarop we volledig kunnen ontladen, zodat er geen energie achter blijft in de vorm van angst. Nu kunnen we de energetische cyclus leven, onze energie naar behoefte reguleren en volledig op- en ontladen, onaangedaan door de maatschappij of haar geïnternaliseerde blokkades.
Tegenstromen
Maar het is niet genoeg om helemaal je eigen energie te accepteren en tot uitdrukking te brengen. Je moet je realiseren dat de omgeving veel eisen en spanningen heeft. Dwarsstromen en tegenstromen zijn een wezenlijk onderdeel van onze energie. Zij zijn essentieel voor onze vitaliteit en heelheid. De vraag is niet of we ons van deze stromen kunnen bevrijden, maar in hoeverre we in staat zijn deze tegenkrachten te absorberen, om te zetten en van richting te laten veranderen in onze interactie met de sterke behoeften en eisen van andere individuen.
Bij elke manifestatie van onze energetische activiteit, of die nou fysiek, emotioneel of cognitief is, treden vroeg of laat begrenzingen en tegenkrachten op die gedeeltelijk de onbewuste structuren worden van onze ‘bodymind’. Tegenpulseringen, de schokken die door onze spieren golven, worden tot statische, ingehouden contracties van ons lichaam : bijvoorbeeld een samengetrokken middenrif, naar voren geschoven bekken of opeengeklemde kaken. Ondraaglijke pijn verandert in lagen van onderdrukte emotie : bijvoorbeeld ingeslikte trots, hartzeer, ingehouden woede. En ons denken houdt zichzelf voor de gek in een grandioze poging om helderheid en zekerheid te krijgen : al te ambitieuze plannen voor individuele en sociale hervorming, fantasieën van alwetende helderheid over onze gevoelens en lichamen, aanhoudende pogingen om onze theorieën completer en consistenter te maken.
Omgaan met blokkades
In de ademtherapie, vinden we in body en mind barrières op de vrije doorgang naar onze vitaliteit. Deze barrières zijn er ook, omdat de verhoging en expansie van onze energie deze oppositie nodig heeft. Samengetrokken spieren kunnen beweging tegenhouden, maar ze kunnen ook een stuwende kracht worden. Woede kan destructief zijn of getransformeerd worden in creatieve kracht. En kennis kan dogmatisch zijn of de deur worden naar het delen en openen van nieuwe mogelijkheden. Het is belangrijk dat we ons realiseren dat de continuïteit van onze energie afhangt van deze oppositie en dat de heling en transformatie van onszelf ligt in de interactie met en assimilatie van de krachten die ons het meest tegenwerken.
We hebben de stimulans en verrijking nodig van de onvermijdelijke waterval van nieuwe en conflicterende energieën waarop we in ons leven stoten. Maar vanaf het begin, zelfs in de baarmoeder, ontkennen, onderdrukken of verstoren we deze krachten, uit angst voor pijn en verwarring. In onze kindertijd bouwen we beschermende patronen op om bedreigende energie van buiten te hanteren.
Lichaamspantser
We kunnen dit in onze lichamen zien : als ik in een permanente staat van paraatheid ben, zullen mijn weefsel en spieren chronisch samengetrokken zijn. Als ik bang ben om te reageren omdat er pijn op kan volgen, word ik apathisch en slap. Als ons natuurlijke verdedigingssysteem (hoewel het niet langer adequaat is) een gewoonte wordt in ons lichaam en in onze houding, hebben we een pantser ontwikkeld tegen leven in het hier en nu. Reich zag dit pantser als een serie starre ringen rond het lichaam. Onze natuurlijke, spontane beweging – een fijne vibratie van stromende energie en gevoel door ons lichaam – is gebroken door deze onbeweeglijke segmenten rond ogen, mond, borst, middenrif, buik en bekken. Elk segment van het pantser bevat een deel van ons karakter; de manier waarop we gewoonlijk met onszelf en de maatschappij omgaan. Reich zag het pantser als een samentrekking van het spierstelsel. Maar een pantser kan ook apathie zijn en bestaan uit weefsel dat los en slap is.
Zowel bij een hard als een zacht pantser onderdrukken we tot op grote hoogte ons bewustzijn van de houdingen die we opgesloten hebben in body en mind. De segmenten kunnen op een speciale manier georganiseerd zijn, bijvoorbeeld meer rond een vooruitgeschoven bekken en afhangende schouders of meer rond een holle rug en een uitgerekte nek. Het is duidelijk dat dit te maken heeft met de algemene patronen die ontstonden in onze kindertijd. Deze patronen openbaren onze karakterstructuur; de meest vastgeroeste houding die we zorgvuldig ontwikkeld hebben om de tegenkrachten aan te kunnen.
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Dienst Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
